[b]Złamałam nogę na wyszczerbionym chodniku. Przypadkowy kierowca odwiózł mnie na izbę przyjęć szpitala, gdzie założono mi gips. Po zwolnienie lekarskie odesłano mnie do lekarza rodzinnego. Ten je wystawił, ale po długim wyczekiwaniu w tłumie pacjentów, co, biorąc pod uwagę mój stan, było dla mnie bardzo wyczerpujące. Czy lekarz, który mnie badał w pogotowiu i zalecił zwolnienie lekarskie, nie powinien go sam wystawić?[/b]
Zaświadczenie lekarskie może być wystawione wyłącznie po przeprowadzeniu bezpośredniego badania ubezpieczonego. Jeśli zostało wydane bez bezpośredniego badania ubezpieczonego, lekarz, który takie zaświadczenie wystawił, może mieć, decyzją ZUS, cofnięte upoważnienie do wystawiania zaświadczeń lekarskich na okres do 12 miesięcy.
Zasady orzekania o czasowej niezdolności do pracy są uregulowane w rozdziale 10 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=176768]ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (DzU z 2005 r. nr 31, poz. 267 ze zm.)[/link]. W myśl art. 54 tej ustawy ZUS upoważnia do wystawiania zaświadczeń lekarskich o czasowej niezdolności do pracy lekarza oraz lekarza dentystę, po złożeniu przez niego pisemnego oświadczenia, że zobowiązuje się do przestrzegania zasad orzekania o czasowej niezdolności do pracy i wykonywania obowiązków wynikających z przepisów ustawy.
O upoważnienie może więc wystąpić do ZUS każdy lekarz, również lekarz dentysta, a nie tylko lekarze podstawowej opieki zdrowotnej (lekarze rodzinni).
[b]Zatem każdy lekarz, mający upoważnienie ZUS do wystawiania zwolnień lekarskich, który po bezpośrednim badaniu ubezpieczonego pacjenta stwierdzi, że powinien on otrzymać zwolnienie lekarskie od pracy, ma obowiązek takie zaświadczenie wystawić, a nie odsyłać chorego po takie zwolnienie do lekarza podstawowej opieki zdrowotnej (lekarza rodzinnego)[/b].
