Trudno jednoznacznie odpowiedzieć czytelnikowi, nie znając zaleceń lekarza oraz charakteru pracy wykonywanej u stałego pracodawcy. Zgodnie z art. 52 kodeksu pracy szef może rozwiązać umowę bez wypowiedzenia z winy pracownika w razie:
- ciężkiego naruszenia przez pracownika podstawowych obowiązków,
- popełnienia przez pracownika w czasie trwania umowy o pracę przestępstwa, które uniemożliwia dalsze zatrudnianie go na zajmowanym stanowisku, jeżeli przestępstwo jest oczywiste lub zostało stwierdzone prawomocnym wyrokiem,
- zawinionej przez podwładnego utraty uprawnień koniecznych do wykonywania pracy na zajmowanym stanowisku.
Przełożony może uznać wykonywanie pracy w czasie zwolnienia za ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków, jeśli z okoliczności sprawy wynika, że pracownik działał na jego szkodę. Przykładowo wykonywał w tym okresie pracę taką samą jak ta, od której został zwolniony w związku z chorobą.
Warto tu przytoczyć fragment [b]wyroku Sądu Najwyższego z 11 czerwca 2003 r. (I PK 208/02)[/b]. SN stwierdził, że „wykonywanie pracy (prowadzenie innej działalności) w czasie zwolnienia lekarskiego może być kwalifikowane jako naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych wówczas, gdy pracownik swoim zachowaniem przekreśla cele zwolnienia lekarskiego – jak najszybszy powrót do zdrowia i odzyskanie zdolności do wykonywania pracy, przez co narusza interes pracodawcy polegający na gotowości pracownika do świadczenia pracy (na możliwości korzystania z pracy w pełni sprawnego fizycznie i psychicznie pracownika)”.
[i]Autor jest legislatorem w Biurze Legislacyjnym Senatu[/i]
