Tak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku 23 listopada 2007 r. (I SA/Bk 407/07).
Organ podatkowy na podstawie złożonej przez podatników informacji o nieruchomościach i danych z ewidencji gruntów ustalił zobowiązanie w podatku od nieruchomości od udziału we współwłasności gruntu, od lokalu mieszkalnego oraz od garażu.
Podatnicy nie zgodzili się z wymierzoną wysokością podatku od garażu i wnieśli odwołanie od decyzji. Twierdzili, że skoro garaż jest częścią budynku mieszkalnego, to powinien być obciążony stawkami właściwymi dla budynków mieszkalnych, a nie jak w decyzji – stawkami dla budynków pozostałych.
Samorządowe kolegium odwoławcze utrzymało w mocy decyzję organu pierwszej instancji. Uznało, że strony władają dwiema odrębnymi nieruchomościami lokalowymi, odrębnymi przedmiotami opodatkowania – lokalem mieszkalnym i niemieszkalnym (garażem) oraz udziałem we własności gruntu. Na potwierdzenie tego powołano wypis z rejestru lokali, z którego wynika, że garaż pełni funkcję niemieszkalną.
W skardze do WSA strony powtórzyły argumentację odwołania.Sąd oddalił skargę. Stwierdził, że w potocznym rozumieniu lokal garażowy znajdujący się w budynku jest jego częścią, jednak dla celów prawa należy go traktować jako odrębną nieruchomość, co potwierdza założenie dla niego odrębnej księgi wieczystej i nabycie go na podstawie odrębnego aktu notarialnego.
Zdaniem sądu lokal garażowy jest odrębną nieruchomością, stanowi część budynku w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych i powinien być opodatkowany według stawki jak dla budynków pozostałych. To, że znajduje się w budynku mieszkalnym, nie przesądza, iż jest lokalem mieszkalnym.
