Pracownik nie ma wobec pracodawcy roszczenia o zwolnienie z obowiązku świadczenia pracy w okresie wypowiedzenia. Zgodnie z art. 22 k.p. przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, a pracodawca - do zatrudniania go za wynagrodzeniem. Ponieważ stosunek pracy wiąże obie strony również w okresie wypowiedzenia umowy o pracę, to pracownik ma obowiązek w tym czasie pracować, a pracodawca - wypłacać mu wynagrodzenie. Zgodnie z zasadą swobody umów, stosowaną w prawie pracy na podstawie art. 300 k.p., szef może jednak zwolnić pracownika z obowiązku świadczenia pracy w okresie wypowiedzenia.
W myśl art. 37 k.p. w okresie co najmniej dwutygodniowego wypowiedzenia umowy o pracę dokonanego przez pracodawcę pracownikowi przysługuje zwolnienie na poszukiwanie pracy, z zachowaniem prawa do wynagrodzenia. Są to dwa dni robocze - w okresie dwutygodniowego i jednomiesięcznego wypowiedzenia, albo trzy dni robocze - w okresie trzymiesięcznego wypowiedzenia. Zwolnienie to jest prawem przysługującym pracownikowi, zatem pracodawca nie może odmówić jego udzielenia, choć termin zwolnienia powinien być z nim uzgodniony. Ale uwaga! Dni wolne na poszukiwanie pracy przysługują pracownikowi wyłącznie wtedy, gdy to pracodawca dokonał wypowiedzenia stosunku pracy.
