Kiedy przedsiębiorca może się odwołać od negatywnego wyniku procedury odwoławczej

Jeśli wnioskodawca (np. przedsiębiorca, fundacja lub inna jednostka) spotkali się z odmową uzyskania dofinansowania pomimo złożonego wniosku mogą złożyć odwołanie od negatywnego wyniku konkursu. Po otrzymaniu informacji o negatywnym wyniku procedury odwoławczej, przewidzianej w systemie realizacji danego programu operacyjnego, z którego dofinansowanie wnioskodawca chciał uzyskać, może on wnieść skargę do wojewódzkiego sądu administracyjnego.

Szczególny tryb

Ustawa o zasadach prowadzenia polityki rozwoju wprowadziła szczególny tryb składania skargi do sądu administracyjnego, odmienny od trybu przewidzianego przez ustawę – postępowanie przed sądami administracyjnymi (p.p.s.a.). Skarga jest wnoszona w terminie 14 dni od dnia otrzymania na piśmie informacji o wynikach procedury odwoławczej przewidzianej w systemie realizacji programu operacyjnego wraz z pouczeniem o możliwości wniesienia skargi do wojewódzkiego sądu administracyjnego. Skarga jest wnoszona bezpośrednio do właściwego sądu administracyjnego wraz z kompletną dokumentacją w sprawie, obejmującą wniosek o dofinansowanie wraz z informacją w przedmiocie oceny projektu, kopie wniesionych środków odwoławczych oraz kopię informacji o wynikach procedury odwoławczej.

W praktyce często spotykamy się z sytuacjami, że skargi pozostają bez rozpatrzenia. Potencjalny beneficjent jest wówczas rozczarowany. Co trzeba zrobić, aby tak się nie działo?

Przede wszystkim częstym błędem popełnianym przez wnioskodawców skarżących informację o negatywnym wyniku procedury odwoławczej przewidzianej w systemie realizacji programu operacyjnego jest składanie niekompletnej skargi do sądu administracyjnego, co skutkuje pozostawieniem jej bez rozpatrzenia.

Kompletna dokumentacja

Przepisy ustawy  z 6 grudnia 2006 roku o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (u.z.p.p.r.)  nie precyzują pojęcia skargi niekompletnej. Ustawodawca określił jedynie, że skarga jest wnoszona wraz z kompletną dokumentacją, obejmującą wniosek o dofinansowanie wraz z informacją w przedmiocie oceny projektu, kopie wniesionych środków odwoławczych oraz kopię informacji o wynikach procedury odwoławczej.  Tym samym sąd administracyjny dokonuje rozpatrzenia skargi tylko w oparciu o dokumentację złożoną przez stronę skarżącą, która to dokumentacja zastępuje akta administracyjne. Kontrola sądowoadministracyjna obejmuje również ocenę wymogów formalnych, jakie winno spełniać zaskarżone rozstrzygnięcie. W związku z tym przyjąć należy, że sąd powinien zetknąć się z tym samym dokumentem, który pochodził od organu i który został przesłany do strony. Przy czym wniosek o dofinansowanie wraz z informacją w przedmiocie oceny projektu powinny zostać złożone w sądzie w oryginale, zaś środek odwoławczy oraz informacja o wynikach procedury odwoławczej mogą być złożone w kopiach, z zastrzeżeniem, że wniosek o dofinansowanie może być wygenerowany elektronicznie i opatrzony pod pisem (postanowienie NSA z 30 września 2010 r., II GSK 1051/10).

Bezpośrednio do sądu

Tryb składania skargi przewidziany w u.z.p.p.r. do sądu administracyjnego jest trybem szczególnym. Jednym z odstępstw od zasad ogólnych unormowanych w p.p.s.a jest pominięcie przy składaniu skargi organu administracyjnego i wniesienie skargi przez stronę skarżącą bezpośrednio do sądu, a nie za pośrednictwem organu. Ustawa o zasadach prowadzenia polityki rozwoju wyłączyła również obowiązek przekazania skargi przez organ rozpatrujący sprawę wraz z aktami sprawy. Takie uregulowanie oznacza, że sąd administracyjny rozpoznaje sprawę tylko w oparciu o dokumentację złożoną przez stronę skarżącą, która zastępuje akta administracyjne.

Strona zamiast oryginału dokumentu może złożyć odpis dokumentu, jeżeli jego zgodność z oryginałem została poświadczona przez notariusza albo przez występującego w sprawie pełnomocnika strony będącego adwokatem, radcą prawnym, rzecznikiem patentowym lub doradcą podatkowym. Jeżeli do skargi nie dołączono wszystkich wymaganych dokumentów lub wniosek o dofinansowanie oraz informacja w przedmiocie oceny projektu złożone zostały jako nie poświadczone za zgodność z oryginałem kopie, to dojdzie do odrzucenia skargi. W świetle  orzecznictwa można bowiem sformułować stanowisko, zgodnie z którym, braku dokumentacji nie można utożsamiać z brakami formalnymi skargi, podlegającymi uzupełnieniu na wezwanie sądu.  Jak podkreślono skarga jako pismo procesowe naruszające warunki stawiane przez art. 46, 47, 57 § 1 p.p.s.a. nie jest niekompletna w rozumieniu art. 30 c ust. 5 pkt 2 u.z.p.p.r. Skarga w takim przypadku uznawana jest  za niekompletną w rozumieniu art. 30 c ust. 5 pkt 2 u.z.p.p.r.

Skarga podlegająca pozostawieniu bez rozpatrzenia to skarga niespełniająca wymagań określonych w art. 30c ust. 2 u.z.p.p.r. (postanowienie NSA z 29 lipca 2009 II, GSK 568/09,; postanowienie NSA z 25 listopada 2009, II GSK 916/09). Ustawodawca wprowadzając takie rozwiązanie pewnie miał na celu szybkość rozpoznawania takich spraw. Pamiętajmy jednak, że zbyt nadmierny formalizm może prowadzić do wypaczenia prawa i rosnącego braku zaufania obywateli do organów państwowych.

—Lidia Szczęsna, radca prawny, BSS Kancelaria Baurska Senkowska Szczęsna