Niepełnosprawny telepracownik nie wymaga ułatwień w budynku pracodawcy

- Art. 67 kodeksu pracy stanowi, że pracodawca umożliwia telepracownikowi, na zasadach przyjętych dla ogółu pracowników, przebywanie na terenie zakładu pracy, kontaktowanie się z innymi pracownikami oraz korzystanie z pomieszczeń i urządzeń pracodawcy, z zakładowych obiektów socjalnych i prowadzonej działalności socjalnej. Nasz zakład zatrudnia osoby niepełnosprawne, w tym kilka osób z niepełnosprawnością ruchową, np. poruszające się na wózkach inwalidzkich. Osoby poruszające się na wózkach wykonują telepracę, a co za tym idzie nigdy nie przebywają w naszym zakładzie pracy. Z cytowanego wyżej przepisu k.p. wynika, że zakład pracy – w tym przypadku siedziba przedsiębiorcy – powinien spełniać warunki umożliwiające telepracownikom przebywanie na jego terenie. W naszym przypadku wiązałoby się to z koniecznością przebudowy budynku, wyposażenia go w windę, poszerzenia wszystkich drzwi, przebudowy toalet itd. Przepis wydaje się być absurdalny. Weźmy pod uwagę następujący przykład: Przedsiębiorca z siedzibą w Krakowie zatrudnia osobę niepełnosprawną, np. informatyka, która wykonuje telepracę w swoim domu w Gdańsku. Oczywiste jest, że osoba ta nie będzie przebywała w siedzibie pracodawcy. Przecież to właśnie możliwość pracy zdalnej jest jedną z głównych zalet telepracy. Literalna interpretacja art. 67 k.p. doprowadziłaby do wniosku, że mimo tak znacznej odległości pomiędzy siedzibą pracodawcy a miejscem pracy telepracownika pracodawca i tak musi dostosować budynek do potrzeb niepełnosprawnego pracownika. Czy możliwa jest inna interpretacja przedmiotowego przepisu? – pyta pracodawca.