Tak wynika z uchwały Sądu Najwyższego z 9 lutego 2017 r., III CZP 98/16.
Pozwany prowadził indywidualną działalność gospodarczą i zakupił w ramach tej działalności od powódki towary objęte dwoma fakturami z terminami płatności 22 i 28 października 2010 r. W dniu 24 stycznia 2012 r. pozwany złożył przed notariuszem oświadczenie o zawiązaniu jednoosobowej spółki z o.o., 26 marca 2012 r. spółka ta została wpisana do rejestru przedsiębiorców, jako spółka powstała z przekształcenia przez przedsiębiorcę będącego osobą fizyczną formy prowadzonej działalności w trybie art. 551 § 5 Kodeksu spółek handlowych. 21 września 2012 r. powódka wniosła przeciwko pozwanemu pozew domagając się zasądzenia kwot wynikających z ww. faktur wraz z odsetkami za zwłokę. Sąd rejonowy uznał, że spółka z o.o. z mocy prawa stała się stroną procesu i zasądził dochodzoną kwotę od spółki, a na skutek wniosku powódki o uzupełnienie wyroku – wyrokiem orzekł o żądaniu pozwu wobec pozwanego, w ten sposób, że powództwo w stosunku do niego oddalił. W uzasadnieniu powołał się na art. 58413 k.s.h. i stwierdził, że przewidziana w tym przepisie solidarna odpowiedzialność pozwanego ustała z upływem trzech lat od dnia przekształcenia formy prowadzonej działalności w jednoosobową spółkę kapitałową.