- Pracownik zwolnił się w trybie dyscyplinarnym – zarzucił, że podrobiłem jego podpis na umowie o pracę i, że nie wiedział, że został zatrudniony na stanowisku pracownika administracyjnego. Zażądał także odszkodowania. Gdy odmówiłem jego wypłaty, skierował sprawę do sądu pracy. Czy po otrzymaniu odpis pozwu mogę wręczyć mu „wilczy bilet" za porzucenie pracy? – pyta czytelnik.

Pracownik może rozwiązać umowę bez zachowania okresu wypowiedzenia m.in. wtedy, gdy pracodawca dopuści się wobec niego ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków (art. 55 § 11 k.p.). Przysługuje mu wówczas odszkodowanie w wysokości wynagrodzenia za okres wypowiedzenia, a jeśli jest zatrudniony na czas określony – w wysokości pensji za czas, do którego umowa miał trwać, nie więcej niż za czas wypowiedzenia.

Miesiąc na decyzję

Taką decyzję podwładny powinien wyrazić na piśmie, wskazując przyczynę uzasadniającą rozstanie w opisanym trybie. Współpracę może zakończyć w taki sposób w ciągu miesiąca od dnia uzyskania informacji o ciężkim naruszeniu przez szefa podstawowych obowiązków względem niego. Wywołuje ono skutki, jakie przepisy prawa wiążą z wypowiedzeniem umowy przez pracodawcę (art. 55 § 2–3 k.p.).

Zablokowany ruch

Czytelnik nie może wręczyć byłemu pracownikowi „wilczego biletu". Stosunek pracy został już bowiem skutecznie rozwiązany przez ex-pracownika. Nie ma znaczenia, czy podane przez niego przesłanki „dyscyplinarnego" rozwiązania umowy faktycznie wystąpiły.

Czytelnik może jednak podważać przyczyny natychmiastowego zakończenia współpracy w wytoczonym przez byłego pracownika procesie o odszkodowanie. Może też np. w pozwie wzajemnym wystąpić z roszczeniem o odszkodowanie za nieuzasadnione rozwiązanie przez niego umowy bez zachowania okresu wypowiedzenia >patrz wzór petitum pozwu wzajemnego. Odszkodowanie to przysługuje w wysokości wynagrodzenia pracownika za okres wypowiedzenia, a w przypadku rozwiązania umowy zawartej na czas określony – w wysokości wynagrodzenia za czas, do którego angaż miał trwać, maksymalnie jednak za okres wypowiedzenia (art. 611–2 k.p.).

Autorka jest adwokatem

podstawa prawna: art. 52 § 2, art. 55 § 11 – 3 oraz art. 611–2 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (tekst jedn. DzU z 2016 r., poz. 666)