Okres pobierania stypendium w czasie odbywania stażu absolwenckiego, na które skierował starosta, wlicza się do stażu pracy, od którego zależy wymiar urlopu wypoczynkowego. Nie wlicza się go jednak do okresu warunkującego nabycie prawa do urlopu.
Zgodnie z art. 152 § 1 kodeksu pracy pracownikowi przysługuje prawo do corocznego, nieprzerwanego, płatnego urlopu wypoczynkowego, którego nie może się zrzec. Sąd Najwyższy w wyroku z 10 października 1980 r. (I PRN 100/80) orzekł, że prawo do urlopu przysługuje pracownikowi, a więc osobie świadczącej pracę na podstawie stosunku pracy bez względu na podstawę prawną jej powstania.
Praca i przerwy
Do stażu, od którego zależy prawo do urlopu i jego wymiar, wlicza się okresy poprzedniego zatrudnienia, bez względu na przerwy w oraz sposób ustania stosunku pracy (art. 1541 § 1 k.p.). Gdyby pracownik jednocześnie pozostawał w dwóch lub więcej stosunkach pracy, wlicza się też poprzednie niezakończone zatrudnienie w części przypadającej przed nawiązaniem drugiego lub kolejnego stosunku pracy (art. 1541 § 2 k.p.).
Do stażu pracy, od którego zależy wymiar urlopu, wlicza się także:
- okresy ukończonej nauki, potwierdzone świadectwem szkolnym lub dyplomem oraz
- inne okresy określone odrębnymi przepisami, np. pobierania zasiłku dla bezrobotnych, pobierania stypendium przez stażystę, prowadzenia indywidualnego gospodarstwa rolnego czy służby wojskowej.
Do tego stażu nie wlicza się natomiast miesięcy i lat prowadzenia działalności gospodarczej ani pracy na podstawie umów cywilnoprawnych, np. zlecenia, o praktyki absolwenckie.
Ważna edukacja
Zgodnie z art. 155 § 1 k.p. do okresu pracy, od którego zależy wymiar urlopu wypoczynkowego, wlicza się z tytułu ukończenia:
- zasadniczej lub innej równorzędnej szkoły zawodowej – przewidziany programem nauczania czas trwania nauki, nie więcej jednak niż trzy lata,
- średniej szkoły zawodowej – przewidziany programem nauczania czas trwania nauki, nie więcej jednak niż pięć lat,
- średniej szkoły zawodowej dla absolwentów zasadniczych (równorzędnych) szkół zawodowych – pięć lat,
- średniej szkoły ogólnokształcącej – cztery lata,
- szkoły policealnej – sześć lat,
- szkoły wyższej – osiem lat.
Tych okresów nauki nie sumuje się.
Jeżeli pracownik uczył się w czasie zatrudnienia, do okresu pracy, od którego zależy wymiar wakacji, wlicza się bądź okres zatrudnienia, w którym była pobierana nauka, bądź okres nauki, w zależności od tego, co jest korzystniejsze dla pracownika.
Bez etatu i stypendium
W myśl z art. 79 ust. 1 ustawy z 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (tekst jedn. DzU z 2015 r., poz. 149 ze zm.) do stażu pracy, od którego zależy wymiar urlopu wypoczynkowego, wlicza się także okresy pobierania zasiłku dla bezrobotnych, okresy pobierania stypendiów w czasie odbywania stażu absolwenckiego, uczestniczenia w przygotowaniu zawodowym dorosłych oraz w czasie odbywania szkolenia, na które skierował starosta. Okresów tych nie można jednak wliczać do okresu warunkującego nabycie prawa do urlopu wypoczynkowego (pismo Departamentu Prawnego Głównego Inspektoratu Pracy, GPP-110-4560-72-1/10/PE/RP). Z kolei okres, kiedy osoba była bezrobotna i nie miała prawa do zasiłku, nie wpływa ani na wymiar urlopu, ani na nabycie prawa do niego (pismo Departamentu Prawnego GIP z lipca 2007 r., GNP-110-4560/07/PE).
>20 lub 26 dni
Wymiar urlopu wypoczynkowego zależy od stażu pracy pracownika i wynosi odpowiednio:
- 20 dni – jeżeli pracownik jest zatrudniony krócej niż dziesięć lat,
- 26 dni – jeżeli pracownik jest zatrudniony co najmniej dziesięć lat,
– o czym stanowi art. 154 § 1 k.p.
Pracownikowi zatrudnionemu w niepełnym wymiarze czasu pracy wymiar urlopu ustala się proporcjonalnie do wymiaru jego czasu pracy.
