Firmy, które mają problemy z terminowym regulowaniem swoich zobowiązań, narażają się na postępowania sądowe i w konsekwencji egzekucję komorniczą. Obowiązkiem każdego dłużnika jest poddanie się egzekucji komorniczej. Nie oznacza to jednak, że komornik może zająć wszystkie składniki majątku dłużnika.
Przede wszystkim komornik nie może pozbawiać dłużnika ostatnich środków do życia. Zajęciu nie podlegają więc przedmioty urządzenia domowego, pościel, bielizna i ubranie codzienne, miesięczne zapasy żywności i opału, narzędzia niezbędne do osobistej pracy zarobkowej dłużnika oraz surowce niezbędne dla niego do produkcji na okres jednego tygodnia, z wyłączeniem pojazdów mechanicznych.
U dłużnika pobierającego stałą płacę, np. z tytułu zasiadania we władzach spółki, komornik nie może też zająć jej w całości. Kwoty wolne od potrąceń ustalane są na podstawie minimalnego wynagrodzenia za pracę obowiązującego w danym roku kalendarzowym. Od 1 stycznia 2014 r. minimalne wynagrodzenie za pracę pracowników pełnoetatowych wynosi 1680 zł. W przypadku dokonywania potrąceń niealimentacyjnych, zaliczek pieniężnych udzielonych pracownikowi i kar pieniężnych, wolna od potrąceń jest kwota wynagrodzenia za pracę w wysokości: minimalnego wynagrodzenia za pracę przysługującego pracownikom zatrudnionym w pełnym wymiarze czasu pracy, po odliczeniu składek na ubezpieczenia społeczne oraz zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych – przy potrącaniu sum egzekwowanych na mocy tytułów wykonawczych na pokrycie należności innych niż świadczenia alimentacyjne; 75 proc. wskazanego wynagrodzenia – przy potrącaniu zaliczek pieniężnych udzielonych pracownikowi; 90 proc. tego wynagrodzenia – przy potrącaniu kar pieniężnych z odpowiedzialności porządkowej.
W razie potrąceń dobrowolnych, dokonywanych na podstawie pisemnej zgody pracownika, wolna od potrąceń jest kwota: minimalnego wynagrodzenia za pracę, po odliczeniu składek na ubezpieczenia społeczne oraz zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych – przy potrącaniu należności na rzecz pracodawcy, 80 proc. tego wynagrodzenia – przy potrącaniu innych należności.
Jeśli dłużnik nie otrzymuje stałej płacy, bowiem prowadzi działalność gospodarczą, to nie podlegają egzekucji pieniądze niezbędne na utrzymanie przez dwa tygodnie.
Poza częścią wynagrodzenia komornik nie może zająć także innych kwot, jak np. sum wyasygnowanych na pokrycie wydatków lub wyjazdów w sprawach służbowych czy też świadczenia z ubezpieczeń osobowych oraz odszkodowania z ubezpieczeń majątkowych.
Komornik nie może zajmować wszystkich pieniędzy, jakie są na rachunku bankowym przedsiębiorcy. Zgodnie z art. 54 prawa bankowego środki na rachunkach typu oszczędnościowego są wolne od zajęcia do wysokości trzymiesięcznego przeciętnego wynagrodzenia. Chodzi o wynagrodzenie ?w sektorze przedsiębiorstw (bez wypłat nagród z zysku), które są ogłaszane przez prezesa GUS za okres bezpośrednio poprzedzający dzień wystawienia tytułu wykonawczego. Obecnie wynosi ono 3960,12 zł. W razie uzyskania sądowego lub administracyjnego tytułu egzekucyjnego przez wierzyciela chroniona przed zajęciem komorniczym jest kwota 11 880,36 zł. Ograniczenia te dotyczą wyłącznie środków zgromadzonych na rachunkach oszczędnościowych, oszczędnościowo-rozliczeniowych oraz terminowych lokatach oszczędnościowych. Komornik może więc zajmować pieniądze na rachunkach rozliczeniowych, lokaty terminowe czy powiernicze. Ograniczenia te dotyczą wyłącznie osób fizycznych, a więc np. osób prowadzących działalność gospodarczą. Zwolnienie nie obejmuje osób prawnych – np. spółek z o.o., spółdzielni czy fundacji. Poza tym limit dotyczy wyłącznie jednej osoby, niezależnie od liczby podpisanej przez nią umów o prowadzenie rachunków. W przypadku rachunku typu oszczędnościowego prowadzonego dla kilku osób fizycznych zgromadzone na nim pieniądze są wolne od zajęcia do wysokości jednego limitu, niezależnie od liczby współposiadaczy takiego rachunku.
