Zamierzam otworzyć w domu jednorodzinnym sklep spożywczy (w części pomieszczeń). Znajomy twierdzi, że muszę zgłosić zmianę sposobu użytkowania obiektu budowlanego. Czy ma rację?

Tak.

Zmiana sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części wymaga zgłoszenia właściwemu organowi (tj. staroście). W myśl art. 71 prawa budowlanego przez taką zmianę rozumie się w szczególności podjęcie bądź zaniechanie w obiekcie budowlanym lub jego części działalności zmieniającej warunki: bezpieczeństwa pożarowego, powodziowego, pracy, zdrowotne, higieniczno-sanitarne, ochrony środowiska bądź wielkości lub układu obciążeń. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 2 grudnia 2009 r. (VIII SA/Wa 440/09) stwierdził, że „przez zmianę wymagającą pozwolenia właściwego organu należy rozumieć nie tylko przeznaczenie obiektu do innego rodzaju użytkowania, lecz także zintensyfikowanie dotychczasowego sposobu użytkowania".

W zgłoszeniu należy określić dotychczasowy i zamierzony sposób użytkowania obiektu lub jego części. Trzeba też do niego dołączyć m.in.

Zgłoszenie powinno nastąpić jeszcze przed zmianą sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części. Zmiana sposobu użytkowania może nastąpić, jeżeli w terminie 30 dni, od dnia doręczenia zgłoszenia, właściwy organ nie wniesie sprzeciwu w drodze decyzji, jednak nie później niż po upływie dwóch lat od doręczenia zgłoszenia. Warto przy tym pamiętać, na co zwrócił uwagę WSA w Warszawie w wyroku z 20 października 2009 r. (VII SA/Wa 1244/09), że w sytuacji, gdy faktycznie zmieniono już sposób użytkowania obiektu budowlanego, postępowanie w sprawie zgody na zmianę sposobu użytkowania tego obiektu jest bezprzedmiotowe.

W przypadku, gdy rodzaj działalności, jaka ma być wykonywana w danym lokalu, nie wiąże się z koniecznością wykonania robót budowlanych, wystarczy zgłoszenie zmiany sposobu użytkowania. Jeśli jednak okaże się, że trzeba wykonać przebudowę i niezbędne będzie pozwolenie na budowę, starosta wniesie sprzeciw. Zrobi to również wtedy, gdy zamierzona zmiana sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części będzie:

- naruszała ustalenia obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego albo decyzji o warunkach budowy i zagospodarowania terenu (w przypadku braku obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego),

- powodowała niedopuszczalne zagrożenie bezpieczeństwa lub mienia, pogorszenie stanu środowiska lub stanu zachowania zabytków, pogorszenie warunków zdrowotno-sanitarnych, wprowadzenie, utrwalenie bądź zwiększenie ograniczeń lub uciążliwości dla terenów sąsiednich.

podstawa prawna: ustawa z 7 lipca 1994 r. – prawo budowlane (tekst jedn. DzU z 2010 r. nr 243, poz. 1623)