Ustawa z 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami (dalej: u.g.n.), przewiduje trzy podstawowe formy działalności zawodowej w dziedzinie gospodarstwa nieruchomościami:

Jaka wartość

Rzeczoznawstwo majątkowe jest działalnością zawodową, wykonywaną przez rzeczoznawców, a polegającą na określaniu wartości nieruchomości, a także wartości maszyn i urządzeń trwale związanych z nieruchomością.

Rzeczoznawcą majątkowym może być wyłącznie osoba fizyczna, posiadająca uprawnienia zawodowe w zakresie szacowania nieruchomości. Uprawnienie takie uzyskać może osoba:

Pomoc rzeczoznawcy majątkowego może okazać się niezbędna przy:

Pośrednictwo w obrocie nieruchomościami polega na zawodowym wykonywaniu czynności zmierzających do zawarcia przez inne osoby umów: nabycia lub zbycia praw do nieruchomości; nabycia lub zbycia własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego lub prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej; najmu lub dzierżawy nieruchomości albo ich części; innych czynności mających za przedmiot prawa do nieruchomości lub ich części.

Przyda się pośrednik

Zakres czynności pośrednika określa się w umowie o pośrednictwie. Wymaga ona zachowania formy pisemnej pod rygorem nieważności.

Pośrednikiem w obrocie nieruchomościami może zostać również osoba nieposiadająca obywatelstwa polskiego. W tym celu, osoba taka poza wymogami wskazanymi powyżej (analogicznymi do wymogów rzeczoznawcy majątkowego), wykazać się musi również biegłą znajomością języka polskiego.

Sprzedając mieszkanie można działać samodzielnie, ale również za pośrednictwem profesjonalisty. Czy taka pomoc jest rzeczywiście potrzebna lub korzystna? Za korzystaniem z niej przemawiają trzy konkretne powody.

Po pierwsze pośrednik zna rynek nieruchomości, a tym samym może pomóc zainteresowanemu w znalezieniu najlepszej oferty, skracając czas poszukiwań jak i finalizacji samej transakcji.

Po drugie pośrednik powinien również pomóc we właściwej weryfikacji ceny mieszkania. Korzystając z jego usług, oczekiwać można bieżących podpowiedzi o w zakresie tego, co się opłaca, a z czym jeszcze należy poczekać. Po trzecie zaś pośrednik pomoże również w weryfikacji samej dokumentacji transakcji, zarówno od strony kupującego, jak i sprzedającego.

A może zarządzanie

Zarządzanie nieruchomością polega na podejmowaniu decyzji i dokonywaniu czynności, które mają na celu w szczególności:

Zarządcą nieruchomości może być tylko osoba fizyczna posiadająca właściwą licencję zawodową.

Zarządca działa na podstawie umowy o zarządzanie nieruchomością, zawartej z jej właścicielem, wspólnotą mieszkaniową lub inną osobą bądź jednostką organizacyjną, której przysługuje prawo do nieruchomości. Umowa wymaga formy pisemnej pod rygorem nieważności.

W umowie określone powinno być wynagrodzenie zarządcy – poprzez ustalenie sposobu jego ustalania lub wskazanie konkretnej jego wysokości. Zarządca nieruchomości nie może czerpać korzyści z zarządzania nieruchomością poza pobieraniem właściwego wynagrodzenia, chyba że umowa o zarządzaniu stanowi inaczej.

To nie jest administrator

Zarządcę nieruchomości należy odróżnić od jej administratora. Co prawda, w praktyce zawody te są do siebie podobne, a tym samym są bardzo często ze sobą mylone, to nie należy ich ze sobą utożsamiać. Zarządca nieruchomości ma zdecydowanie więcej obowiązków aniżeli jej administrator.

Do obowiązków tych należą m.in. utrzymanie czystości i bezpieczeństwa wewnątrz nieruchomości i wokół niej; przeprowadzanie terminowych kontroli stanu technicznego budynku, a także dbanie o części wspólne budynku jak np. ciągi komunikacyjne. Wachlarz obowiązków administratora jest zdecydowanie węższy.

Jest sporo wspólnych spraw

Rzeczoznawca majątkowy, pośrednik w obrocie nieruchomościami oraz zarządca nieruchomości obowiązani są do wykonywania swoich obowiązków zgodnie z zasadami wynikającymi z przepisów prawa i standardami zawodowymi, ze szczególną starannością wynikającą z charakteru tych czynności oraz z zasadami etyki zawodowej.

Ponadto, obowiązani są do stałego doskonalenia swoich kwalifikacji zawodowych, a także do posiadania obowiązkowego ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone w związku z wykonywaniem zawodowych czynności.

Zawód swój wykonywać mogą, prowadząc działalność gospodarczą w odpowiednim zakresie bądź w ramach stosunku pracy lub umowy cywilnoprawnej z podmiotem prowadzącym działalność we właściwym zakresie.