Co roku w Polsce jest otwieranych setki nowych domów weselnych, ale popyt na usługi związane z organizacją tego rodzaju przyjęć nie słabnie. Osoby planujące prowadzenie takiego biznesu nie powinny więc się zastanawiać, czy na rynku usług ślubnych znajdzie się jeszcze dla nich miejsce.

Muszą jednak pamiętać, że o powodzeniu takiego biznesu decydują dzisiaj trzy podstawowe kwestie: odpowiedni lokal, przemyślane menu i konkurencyjne ceny. Zakładając dom weselny, nie wolno też zapominać o prawnych aspektach organizacji sali weselnej czy odbywających się na niej przyjęć.

Krok 1. Wybór miejsca

Lokal pod dom weselny można wynająć, wybudować lub zaadaptować posiadany budynek. Największym powodzeniem cieszą się dzisiaj sale weselne urządzone w nowych nieruchomościach, zaprojektowanych pod tego rodzaju uroczystości. Budowa sali weselnej wiąże się jednak ze zdecydowanie większymi wydatkami, które (nie licząc kosztu zakupu gruntu) przekraczają najczęściej 1 mln zł.

Trzykrotnie tańsze może być natomiast wynajęcie lub adaptacja posiadanego już lokalu. Z uwagi na duże nakłady przedsiębiorca otwierający salę weselną w cudzym lokalu powinien zawrzeć profesjonalnie opracowaną (najlepiej we współpracy z prawnikiem) umowę najmu. Przepisy regulujące te kwestie znajdują się w art. 659-692 kodeksu cywilnego.

Krok 2. Zgoda sanepidu

Otwierając dom weselny, trzeba pamiętać o tym, że będzie prowadzona w nim działalność gastronomiczna podlegająca rygorystycznym regulacjom sanitarnym. Są one związane nie tylko z jakością wytwarzanej żywności, ale również koniecznością odpowiedniego urządzenia i wyposażenia lokalu, gdzie jest ona wytwarzana. Powinny znajdować się w nim odrębne pomieszczenia do zmywania naczyń, dostawa towarów i surowców do przygotowywania posiłków powinna odbywać się oddzielnym wejściem. Narzędzia i meble bezpośrednio stykające się z żywnością powinny mieć odpowiedni atest Państwowego Zakładu Higieny.

Dom weselny ma własny personel, do którego zaliczają się m.in. osoby pracujące przy przygotowywaniu posiłków i w obsłudze kelnerskiej. Wszyscy muszą przestrzegać zasad higieny (np. noszenie czystej odzieży) i legitymować się tzw. książeczkami sanepidowskimi. Zawierają one orzeczenie lekarskie o dopuszczeniu do pracy z żywnością. Personel musi mieć własną szatnię i toaletę.

Ważne! Właściciel domu weselnego musi wystąpić do sanepidu z wnioskiem o wydanie decyzji stwierdzającej spełnienie wymagań sanitarnych koniecznych do prowadzenia działalności gastronomicznej.

Po uzyskaniu pozwolenia sanepidu jego urzędnicy mogą dokonywać kontroli przedsiębiorcy i w razie stwierdzenia uchybień nakładać na niego mandaty.

Krok 3. Projekt umowy

Przejęcie zlecenia polegającego na organizacji wesela wymaga spisania umowy pomiędzy właścicielem sali a nowożeńcami. Odpowiedni jej wzór powinien zostać opracowany już przed przyjęciem pierwszych klientów. Sformalizowanie zlecenia jest potrzebne choćby dla uniknięcia ewentualnych nieporozumień w zakresie ustalonego zakresu usługi i jej ceny.

Wśród podstawowych postanowień umownych powinno znaleźć się zobowiązanie do organizacji przyjęcia weselnego dla minimalnie określonej liczby osób (precyzyjną liczbę można podać w formie aneksu do umowy, np. dwa tygodnie przed weselem), w określonym czasie i miejscu.

Załącznikiem do umowy powinno być menu posiłków wybranych przez zleceniodawców. Dokument powinien też precyzować ewentualnie, jakie produkty dostarczają samodzielnie państwo młodzi (np. wyroby cukiernicze, alkohol, owoce, napoje) i zawierać zobowiązanie przedsiębiorcy do udostępnienia miejsca, w którym mogą być przechowywane w trakcie imprezy i tuż przed nią. Umowa powinna rozstrzygać, w jakiej ilości będą podawane poszczególne przystawki i czy nowożeńcy mogą zabrać pozostałe po weselu posiłki.

Właściciel powinien się zobowiązać do zapewnienia odpowiednich warunków technicznych zespołowi muzycznemu. Ważne jest też ustalenie zasad płatności. Przykładowo, przy podpisaniu umowy może zostać pobrana od nowożeńców zaliczka, następnie tuż przed przyjęciem 2/3 ceny (dzięki temu można zakupić produkty niezbędne do organizacji przyjęcia), a ostateczne rozliczenie może nastąpić już po imprezie.

Krok 4. Licencja na odtwarzanie muzyki

Kwestią, na którą nie zwracają uwagi organizatorzy przyjęć weselnych, jest podpisanie umowy licencyjnej związanej z wykorzystywaniem chronionej prawem muzyki. Czerpanie dochodów w związku z publicznym odtwarzaniem muzyki wymaga uzyskania zezwolenia organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi i następnie wniesienia odpowiednich opłat (tzw. tantiem). Są one wyliczane zgodnie z tabelami stawek wynagrodzeń autorskich i mogą sięgać nawet kilkuset złotych za jedną imprezę.

Uzyskanie zezwolenia ZAiKS i innych organizacji to jednak nie zawsze problem właściciela domu weselnego. Zgodnie z interpretacjami, jakie można znaleźć na stronach internetowych organizacji zbiorowego zarządzania, w razie gdy organizacją wesela w zakresie znalezienia i zaangażowania zespołu muzycznego zajmuje się młoda para, to na nich spoczywa obowiązek uzyskania zezwolenia i zapłaty wynagrodzeń autorskich.

Uzyskanie zgody odbywa się poprzez podpisanie umowy z organizacją zbiorowego zarządzania. W tym celu najpierw należy wypełnić wniosek o zawarcie umowy licencyjnej (jednorazowej lub stałej). We wniosku należy wskazać, czy umowa dotyczy wykonywania utworów na żywo, czy także odtwarzania ich za pomocą urządzeń. Trzeba wskazać w nim również dane dotyczące lokalu (m.in. położenie, liczba sal, powierzchnia, liczba miejsc) oraz charakteru prowadzonej działalności (stała, sezonowa).

Najem lokalu

Umowa najmu powinna zostać zawarta na czas oznaczony (maksymalny okres to 30 lat). Wypowiedzenie takiej umowy jest bowiem zdecydowanie trudniejsze i może nastąpić tylko w momencie zaistnienia okoliczności w niej przewidzianych.

Taką przyczyną może być np. zakończenie prowadzenia działalności gospodarczej przez najemcę. Ponadto szczególną uwagę należy zwrócić na postanowienia określające zasady płacenia czynszu.

Trzeba mieć na uwadze, że weselny biznes kwitnie od początku maja do końca września. W pozostałym okresie klientów może być mniej albo nie być ich wcale (okres Wielkiego Postu czy Adwentu w Kościele katolickim). Można więc próbować się umówić, że czynsz w tych okresach będzie niższy.

Jak się reklamować

W mojej okolicy jest kilka konkurencyjnych domów weselnych. Czy mogę wykorzystać reklamę, która pokaże wprost, że oferta mojego domu weselnego jest najlepsza?

Reklama porównawcza jest dozwolona, ale pod pewnymi warunkami. Nie może wprowadzać w błąd i być nierzetelna. Ten rodzaj reklamy musi na podstawie obiektywnych kryteriów porównywać usługi zaspokajające te same potrzeby. Wolno więc porównywać tylko usługi bezpośrednio ze sobą konkurujące.

Reklama porównawcza nie może dyskredytować działalności konkurenta (np. że swoje usługi wykonuje nierzetelnie). Musi zestawiać co najmniej jedną cechę usługi (np. cenę przyjęcia za jedną osobę, gdy serwowanych jest pięć dań). Cecha ta musi być sprawdzalna i typowa dla danej oferty.

Podstawa prawna:

- ustawa z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (DzU z 2006 r. nr 90, poz. 631 z późn. zm.).

- ustawa z 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia (DzU z 2010 r. nr 136 poz. 914 z późn. zm.).