Zgodnie z art. 188 kodeksu pracy pracownikowi wychowującemu przynajmniej jedno dziecko w wieku do 14 lat przysługuje w ciągu roku kalendarzowego zwolnienie od pracy na dwa dni. Zachowuje przy tym prawo do wynagrodzenia. Zwolnienie od pracy przysługuje do ukończenia przez dziecko 14 roku życia. Z dniem ukończenia 14 lat rodzice tracą uprawnienie do wykorzystania dni opieki nad potomkiem.
Sposób liczenia wieku osoby fizycznej wynika z art. 112 kodeksu cywilnego, który stosuje się poprzez art. 300 k.c. Jeżeli zatem syn pracownika urodził się np. 25 lutego 1998, to 25 lutego 2012, kiedy będzie miał ukończone 14 lat, rodzice nie będą już mogli wybrać dwóch dni opieki. W tym konkretnym wypadku rodzice mogą zatem w 2012 r. wykorzystać zwolnienie tylko do 24 lutego 2012.
Z upływem tego dnia stracą to uprawnienie. Zwolnienie od pracy powszechnie nazywane urlopem okolicznościowym nie jest szczególnie uregulowane w kodeksie pracy poza art. 188. Należy zatem przy nim stosować zasady dotyczące udzielania urlopu wypoczynkowego.
Według art. 154
2
k.p. urlopu udziela się na dni, które są dla pracownika dniami pracy, zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy, w wymiarze godzinowym, odpowiadającym dobowemu wymiarowi czasu pracy w danym dniu. Zatem dwa dni opieki nad dzieckiem należy podwładnemu dać na dwa dni jego pracy, niezależnie od obowiązującego go wymiaru czasu.
Za czas takiej nieobecności pracownik otrzyma wynagrodzenie. Warto pamiętać, że dwa dni opieki przypadają na oboje pracujących rodziców wspólnie. Oznacza to, że jeżeli jedno z nich wykorzysta dwa dni, drugie nie ma już takiego prawa (art. 189
1
k.p.). Według mnie dopuszczalne jest jednak, że jeśli oboje będą wybierali dni zwolnienia, to każdemu przysługuje po jednym dniu.
—Anna Telec radca prawny, prowadzi kancelarię prawa pracy
