ISO 26 000 nie jest normą techniczną, tak jak inne standardy ISO, ale ma charakter wytycznych obejmujących bardzo wiele dziedzin. Jest bardziej przewodnikiem niż zbiorem regulacji, które koniecznie trzeba wdrożyć, by móc chwalić się posiadaniem jeszcze jednego certyfikatu.
Niekiedy są to regulacje dość ogólne, bo trudno było znaleźć wspólne stanowisko dotyczące np. niektórych kwestii kulturowych (w pracach uczestniczyło 99 krajów i 42 międzynarodowe organizacje). Nie wymaga się, a na obecnym etapie wręcz nie przewiduje certyfikacji zewnętrznej.
[b] Główna część ISO 26 000 to siedem niżej wymienionych zadań stawianych przed odpowiedzialnymi firmami i organizacjami. [/b]
- [b]Ład organizacyjny[/b] – czyli zasady i normy odnoszące się do szeroko rozumianego zarządzania firmą (instytucją). Dobre praktyki powinny w tym zakresie stawiać sobie za cel poprawę efektywności zarządzania z uwzględnieniem interesu społecznego, poszanowania klientów (interesantów) i zasad etycznych.
- [b]Prawa człowieka[/b] – według normy każda organizacja powinna działać w poszanowaniu wszystkich praw człowieka i jego godności, praw obywatelskich, politycznych, ekonomicznych, socjalnych i kulturowych.
- [b]Stosunki pracy[/b] – rozumiane szerzej niż tylko prawa pracownicze. Obejmują one także podwykonawców, dostawców, konkurentów itp.
- [b]Ochrona środowiska[/b] – uwzględnia się w tym aspekcie kwestie związane ze zmianami klimatycznymi oraz ochronę i regenerację środowiska naturalnego. W ramach dobrych praktyk firma czy organizacja powinna zadbać o jak najmniejszą ilość zanieczyszczeń emitowanych do gleby, wody czy atmosfery oraz podejmować działania ograniczające zużycie zasobów naturalnych.
- [b]Sprawiedliwe praktyki rynkowe[/b] – chodzi zwłaszcza o etyczne zachowania firmy w relacjach z innymi, w tym organizacjami rządowymi, partnerami, dostawcami, wykonawcami, konkurencją i zrzeszeniami, których jest członkiem.
Firma powinna też realizować dobre praktyki służące przeciwdziałaniu nieuczciwej konkurencji, stosować uczciwą współpracę oraz szanować prawo własności i respektować zasady odpowiedzialności społecznej w swoim otoczeniu.
- [b]Prawidłowe relacje z konsumentami[/b] – firma powinna być uczciwa i transparentna wobec swoich klientów. Chodzi o stosowanie uczciwych praktyk w zakresie marketingu produktów i usług, uczciwych warunków umów oraz obiektywną i rzetelną informację.
Ważna jest również edukacja klientów, zaangażowanie w kwestie ochrony zdrowia i bezpieczeństwa konsumentów, jakość obsługi i wsparcia oraz kwestie dotyczące rozpatrywania reklamacji.
- [b]Zaangażowanie społeczne[/b] – odpowiedzialna firma powinna aktywnie wspierać społeczności lokalne, przyczyniając się do rozwiązywania ich problemów, zwłaszcza takich, które dotyczą jej pracowników i klientów. Chodzi m.in. o podejmowanie działań społecznych, np. edukacyjnych, kulturalnych, prozdrowotnych czy w zakresie dostępu do nowych technologii.
– Największą wartością normy jest ujęcie w skondensowany i zrozumiały sposób zagadnień społecznej odpowiedzialności – mówi Liliana Anam, która jako ekspert uczestniczyła w tworzeniu normy. – Także możliwość zastosowania ISO 26000 w każdej organizacji, niezależnie od profilu działania czy wielkości.
Wprowadzenie w swoim resorcie ISO 26 000 zapowiedziało już Ministerstwo Gospodarki.
Norma nie jest jeszcze dostępna w języku polskim. Według wiceprezes Polskiego Komitetu Normalizacyjnego Jolanty Kochańskiej tłumaczenie jej potrwa od pół roku do roku. Można natomiast już dziś kupić angielską wersję. Kosztuje 192 franki szwajcarskie. Wiceminister gospodarki Rafał Baniak zapowiada, że polskie wydanie będzie tańsze.
