[b]– Pracownik przebywa na zwolnieniu lekarskim, a pracodawca wzywa go do pracy. Czy jest to dopuszczalne?[/b] – pyta czytelnik DOBREJ FIRMY.
Pracodawca nie może wezwać do pracy osoby przebywającej na zwolnieniu lekarskim. Zaświadczenie lekarskie o czasowej niezdolności do pracy, wystawione zgodnie z przepisami o orzekaniu czasowej niezdolności do pracy, to dowód usprawiedliwiający nieobecność w firmie. Poza tym pracodawca nie może dopuścić do pracy pracownika bez aktualnego orzeczenia lekarskiego stwierdzającego brak przeciwwskazań do pracy na określonym stanowisku (art. 229 § 4 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=AE89BF528781D2C42167CAF23691862B?id=76037]kodeksu pracy[/link]).
[srodtytul]W razie wątpliwości[/srodtytul]
Jeżeli jednak szef ma wątpliwości co do prawidłowości orzeczenia o czasowej niezdolności do pracy, może wystąpić do ZUS o przeprowadzenie kontroli. Wykonują ją lekarze orzecznicy ZUS, którzy mogą:
- przeprowadzić badanie lekarskie ubezpieczonego w wyznaczonym miejscu lub w miejscu pobytu ubezpieczonego,
- skierować ubezpieczonego na badanie specjalistyczne przez lekarza konsultanta ZUS,
- zażądać od wystawiającego zaświadczenie lekarskie udostępnienia dokumentacji medycznej dotyczącej ubezpieczonego, stanowiącej podstawę wydania zaświadczenia lekarskiego, lub udzielenia wyjaśnień i informacji w tej sprawie,
- zlecić wykonanie badań pomocniczych w wyznaczonym terminie.
[srodtytul]Szybko do pracy[/srodtytul]
Jeżeli pracownik, który jest na zwolnieniu lekarskim, otrzyma od lekarza orzecznika ZUS wezwanie, powinien dostosować się do określonych w nim poleceń. Oznacza to m.in. obowiązek stawienia się na badanie w wyznaczonym przez ZUS terminie oraz udostępnienia posiadanych wyników badań lekarskich.
Jeżeli ubezpieczony nie stawi się na badanie lub nie dostarczy wyników badań we wskazanym terminie, zaświadczenie lekarskie traci ważność od dnia następującego po tej dacie. I w tym dniu pracownik powinien stawić się do pracy.
Zwolnienie traci również ważność, gdy pracownik stawi się na badanie wyznaczone przez lekarza orzecznika, a ten po przeprowadzonym badaniu i analizie dokumentacji medycznej uzna go za zdolnego do pracy. W orzeczeniu lekarz określi wcześniejszą datę ustania niezdolności do pracy niż orzeczona na tym zwolnieniu, np. datę badania. W tym wypadku podwładny musi stawić się do pracy od dnia wskazanego w orzeczeniu lekarza orzecznika ZUS.
Zaświadczenie wydane przez lekarza orzecznika ZUS w wyniku kontroli, określające wcześniejszą datę ustania niezdolności do pracy, pracownik otrzymuje w dniu badania z informacją o konieczności doręczenia go pracodawcy. Pismo to jest traktowane na równi z zaświadczeniem stwierdzającym brak przeciwwskazań do pracy na określonym stanowisku, o którym mowa w art. 229 § 4 k.p. [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=176768](art. 59 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, DzU z 2005 r. nr 31, poz. 267 ze zm.)[/link].
[ramka] [b]Zaświadczenie według wzoru[/b]
Wzór zaświadczenia wydanego przez lekarza orzecznika ZUS w wyniku kontroli (ZUS ZLA/K) stanowi załącznik do [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=79144]rozporządzenia ministra pracy i polityki społecznej z 27 lipca 1999 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu wystawiania zaświadczeń lekarskich, wzoru zaświadczenia lekarskiego i zaświadczenia lekarskiego wydanego w wyniku kontroli lekarza orzecznika ZUS (DzU nr 65, poz. 741).[/link][/ramka]
[ramka][b]Była praca, nie będzie zasiłku[/b]
Tylko sporadyczna, wymuszona okolicznościami aktywność zawodowa może usprawiedliwiać zachowanie prawa do zasiłku chorobowego. W innych przypadkach za okres niezdolności do pracy, w czasie której ubezpieczony wykonuje pracę zarobkową, nie należy się zasiłek, lecz wynagrodzenie, przy czym nie jest niezbędne, aby wykonywana praca była niezgodna z celem zwolnienia lekarskiego [b](wyrok Sądu Najwyższego z 9 października 2006 r., II UK 44/06).[/b][/ramka]
