[b]Pierwsze z nich wypada bowiem w niedzielę. A tylko święto, które wystąpi w innym dniu tygodnia niż niedziela, obniża wymiar czasu pracy. Mówiąc prosto, nie trzeba dawać w zamian za nie dnia wolnego.

Tak samo będzie w przypadku tegorocznego Święta Niepodległości, które wypada w środku tygodnia, dokładnie w środę[/b]. Gdyby przypadało w sobotę, która zazwyczaj w zakładach pracy jest dniem wolnym od pracy, pracodawca musiałby oddać pracownikom inny dzień wolny.

Jeśli jednak takie święto przypada w tygodniu lub w niedzielę, szef nie ma takiego obowiązku.

[srodtytul]Każde święto bez pracy[/srodtytul]

Wspomniana zasada wynika z art. 130 § 2 kodeksu pracy. Wskazuje on wyraźnie, że każde święto przypadające w okresie rozliczeniowym w dniu innym niż niedziela obniża wymiar czasu pracy o osiem godzin. I, co ciekawe, nie ma znaczenia liczba takich dni świątecznych.

[srodtytul]Bez sprzedaży[/srodtytul]

To nie wszystko. Oprócz oddania pracownikom wolnego w zamian za święto wypadające w innym dniu niż niedziela są jeszcze dodatkowe warunki. [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=AE89BF528781D2C42167CAF23691862B?id=76037]Kodeks pracy[/link] w art. 151[sup]9a [/sup] zakazuje pracy w placówkach handlowych w dni świąteczne. Zarówno 1, jak i 11 listopada są właśnie takimi dniami świątecznymi.

Warto przy tym pamiętać, że [b]zakaz nie obejmuje prowadzenia samej działalności w tych dniach. Przepisy wskazują jedynie, że w święto pracownik nie może handlować. Chodzi tu o osobę zatrudnioną na podstawie umowy o pracę.[/b]

Jeśli, załóżmy, firma prowadzi sprzedaż zniczy i chciałaby, aby w tych dniach handlować nimi na straganie w okolicach cmentarza, to może do tego nająć osobę, z którą podpisze umowę cywilnoprawną. Może też przy kasie stanąć właściciel firmy lub jego bliscy.

[srodtytul]Pomoże REGON[/srodtytul]

Przypomnijmy, że wspomniany zakaz dotyczy pracy w placówkach handlowych. Brak jednak jednolitej definicji takiej placówki. Departament Pracy Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej stwierdził, że ze względu na niedostateczne zdefiniowanie tego w kodeksie pracy należy przy wykładni tego pojęcia posługiwać się posiłkowo Polską Klasyfikacją Działalności (PKD) oraz wyjaśnieniami występującymi w słownikach języka polskiego. Przydatne może być także orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego oraz Sądu Najwyższego.

Korzystając z powyższych źródeł, można przyjąć, że pojęcie „placówka handlowa” występujące w kodeksie pracy obejmuje wszelkie instytucje i zakłady, których główną działalnością jest działalność handlowa – zarówno hurtowa, jak i detaliczna – a więc te, które kupują wyroby w celu ich sprzedaży. O tym, czy główną działalnością danej placówki jest działalność handlowa, będzie świadczyć zapis w wydanym przez urząd statystyczny zaświadczeniu o numerze identyfikacyjnym REGON, według wzoru stanowiącego odpowiednio załączniki nr 2 – 4 do rozporządzenia omawiającego sposób i metodologię prowadzenia i aktualizacji rejestru podmiotów gospodarki narodowej.

W zaświadczeniu tym wpisywany jest m.in. rodzaj przeważającej działalności według Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) oraz według Europejskiej Klasyfikacji Działalności (EKD). O to, żeby prawidłowo wskazać działalność przeważającą, powinien się troszczyć przedsiębiorca.

Zdaniem resortu przepisy zawarte w art. 151[sup]9a[/sup] k.p. oznaczają zakaz wykonywania pracy w święta we wszystkich placówkach handlowych przez osoby mające status pracownika, a więc zatrudnione na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru, mianowania lub spółdzielczej umowy o pracę. Zakaz ten odnosi się do każdego pracownika zatrudnionego w takiej placówce, niezależnie od tego, na jakim stanowisku wykonuje swoje zadania.

A zatem zakaz obejmuje nie tylko pracowników bezpośrednio dokonujących sprzedaży towarów, ale także innych zapewniających funkcjonowanie placówki handlowej.

[ramka][b]Uwaga [/b]

Nie można z własnym pracownikiem zatrudnionym na podstawie stosunku pracy zawrzeć na dzień świąteczny umowy-zlecenia, aby w ten sposób obejść zakaz pracy w handlu podczas świąt 1 i 11 listopada.[/ramka]

[ramka][b]Ważne[/b]

O prawie do otwarcia placówki w dzień świąteczny decyduje rodzaj działalności wpisany we wpisie REGON jako przeważający.[/ramka]

[ramka][b]Bez obniżki [/b]

Świąteczne zmniejszenie pracownikowi wymiaru czasu pracy nie może być przyczyną obniżenia mu pensji wypłacanej za okres, w którym występuje świąteczna przerwa. Pensja bowiem przysługuje za liczbę godzin pracy ustaloną na podstawie art. 130 k.p. Podstawę takiego obliczenia stanowi przeciętna tygodniowa norma czasu pracy, czyli 40 godzin. Mnoży się ją przez liczbę pełnych tygodni przypadających w okresie rozliczeniowym.Z kolei tygodnie rachowane są od pierwszego dnia okresu rozliczeniowego. Do otrzymanej liczby dodaje się iloczyn wynikający z pomnożenia ośmiu godzin (tyle wynosi dobowa norma czasu pracy) przez liczbę dni pozostałych do końca okresu rozliczeniowego przypadających od poniedziałku do piątku. [/ramka]