Rozkład czasu pracy, czyli terminy dni pracy i dni wolnych od pracy ustala się, co do zasady, zgodnie z art. 150 kodeksu pracy w układzie zbiorowym pracy, w regulaminie pracy lub w obwieszczeniu, jeżeli pracodawca zatrudnia poniżej 20 pracowników i nie jest zobowiązany do tworzenia regulaminu.
[b]Nie ma jednak przeszkód prawnych, aby strony umowy o pracę – pracownik i pracodawca – wprowadziły do jej treści postanowienie o obowiązującym pracownika rozkładzie czasu pracy, przykładowo od wtorku do soboty.[/b]
Takie rozwiązanie wydaje się jednak niepraktyczne, zważywszy na okoliczność późniejszego dokonywania zmian rozkładu. Każda modyfikacja wymagać będzie w takiej sytuacji porozumienia stron, a gdy pracownik nie wyraża na nie zgody – wypowiedzenia zmieniającego w trybie art. 42 k.p.
Znacznie lepszym rozwiązaniem prawnym jest skorzystanie z art. 142 k.p. Przewiduje on, że na pisemny wniosek pracownika pracodawca może ustalić indywidualny rozkład jego czasu pracy w ramach systemu czasu pracy, którym pracownik jest objęty. Taka realizacja wniosku pozwala, ze względu na potrzeby pracownika lub pracodawcy, na zmianę rozkładu bez konieczności poprawiania treści umowy o pracę.
