Art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o CIT wyłącza z kosztów uzyskania przychodów wydatki z tytułu kosztów używania, na potrzeby działalności gospodarczej, samochodów osobowych niestanowiących składników majątku podatnika w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu dla celów podatnika przez stawkę za jeden kilometr przebiegu, określoną w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra. Nakłada jednocześnie na podatników użytkujących samochód osobowy niestanowiący składnika majątku obowiązek prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu, zgodnie z odrębnymi przepisami.
Samochodem niestanowiącym składnika majątku podatnika może być samochód będący własnością pracownika, innych osób prawnych lub fizycznych, używany na podstawie np. umowy najmu, dzierżawy lub umowy użyczenia (nie dotyczy to umowy leasingu zdefiniowanej w ustawie o CIT; dla takiego auta nie trzeba prowadzić ewidencji – tak wynika z art. 16 ust. 3).
Istotne jest to, czy w pytaniu chodzi o samochód osobowy, czy ciężarowy. Koszty eksploatacji samochodów ciężarowych nie podlegają żadnym ograniczeniom (tak jak pojazdów będących środkami trwałymi) i w całości mogą być kosztem uzyskania przychodu w okresie, w którym zostały poniesione.
Natomiast w razie wypożyczenia samochodu osobowego konieczne jest prowadzenie ewidencji przebiegu pojazdu i kosztem podatkowym może być tylko ta część wydatków na używanie, która stanowi iloczyn liczby przejechanych kilometrów i stawki za jeden kilometr przebiegu pojazdu.
[i]Autorka jest doradcą podatkowym, partnerem w Grant Thornton Frąckowiak sp. z o.o.[/i]
