Przepisy dotyczące jednego okienka pozwalają rozpoczynać działalność od razu po dokonaniu wpisu, co nie znaczy jednak, że w następnych dniach przedsiębiorcy nie będą musieli dopełnić dodatkowych formalności.

[srodtytul]Ułatwienia dla firm[/srodtytul]

Dobrą wiadomością jest to, że wpis do ewidencji jest bezpłatny. Początkujący biznesmen zaoszczędzi więc 100 zł.

Dzięki nowelizacji przepisów o swobodzie działalności gospodarczej od 31 marca, by zarejestrować firmę, wystarczy złożyć wniosek w urzędzie gminy (w gminnej ewidencji działalności gospodarczej), a ona prześle dane do pozostałych urzędów. Taka sama procedura obowiązuje przy zgłaszaniu zmian w działalności firmy i przy jej zawieszaniu oraz wznawianiu. W tym celu wypełnia się taki sam wniosek i w odpowiednich rubrykach zaznacza się, czego on dotyczy.

Dane z wniosku o wpis do ewidencji organ ewidencyjny niezwłocznie (zgodnie z ustawą nie później niż w ciągu trzech dni od dnia wpisu) przesyła do urzędu skarbowego, statystycznego oraz ZUS lub KRUS. Z wyjaśnień ministra gospodarki Adama Szejnfelda wynika, że urząd nie musi tego robić pocztą, może przesłać dokumenty elektronicznie.

Urząd, także niezwłocznie, dokonuje wpisu do ewidencji działalności gospodarczej i doręcza przedsiębiorcy zaświadczenie o wpisie (z wyjaśnień opublikowanych przez Ministerstwo Gospodarki wynika, że jeśli osoba zgłosiła się osobiście, to powinna dostać zaświadczenie o wpisie od ręki).

[srodtytul]Więcej elektroniki[/srodtytul]

Przepisy o jednym okienku wprowadzono nie do ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, lecz do w znaczniej mierze nieaktualnego już [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=79916]prawa działalności gospodarczej (DzU z 1999 r. nr 101, poz. 1178 ze zm.)[/link]. Są to bowiem przepisy przejściowe, które mają zniknąć za dwa lata, po wprowadzeniu centralnej ewidencji i informacji o działalności gospodarczej (CEIDG). W CEIDG będzie można rejestrować się elektronicznie, choć nie zniknie możliwość składania pisemnych formularzy.

Wniosek można też wypełnić w domu, korzystając z dostępnych na stronach internetowych formularzy. Zamieściliśmy je też w naszym serwisie w artykule [link=http://www.rp.pl/artykul/55854,283841_Zaloz_firme_w_jednym_okienku.html]"Załóż firmę w jednym okienku"[/link].

Wypełnione formularze można też przesłać pocztą, ale tylko z poświadczonym notarialnie podpisem. Jeżeli przedsiębiorca ma bezpieczny podpis elektroniczny, nie musi się fatygować osobiście do gminy, może (lub wkrótce będzie mógł) skorzystać z druku elektronicznego. Jeżeli nie ma podpisu, może przesłać wypełniony elektroniczny formularz do urzędu, ale i tak będzie się musiał stawić osobiście i podpisać go w ciągu trzech dni. Na ogół umówi się z urzędnikiem na konkretną godzinę i w ten sposób ominie kolejki tworzące się w pierwszych dniach obowiązywania nowych przepisów.

[srodtytul]Wypełniamy formularze[/srodtytul]

Przedsiębiorcy twierdzą, że wprawdzie nowych formularzy jest mniej, ale są bardziej skomplikowane od dotychczasowych. Pokazujemy, w jaki sposób wypełniła druki pani Sandra Loczek zamierzająca otworzyć niewielki własny zakład fryzjerski.

Uwaga! Nasze dzisiejsze rady dotyczą wyłącznie osób fizycznych wpisujących się do gminnej ewidencji działalności gospodarczej. Spółki i inne podmioty wymagające wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego podlegają bardziej skomplikowanym procedurom, które nie są też bezpłatne.

[srodtytul]Nie ominiesz innych urzędów[/srodtytul]

Ledwo jedno okienko weszło w życie, przedsiębiorcy odkryli, że znaczna część z nich nie uniknie kontaktów z ZUS. Muszą bowiem zgłosić do ubezpieczeń siebie, a często też członków rodziny. Mogą to jednak zrobić nie tylko osobiście w ZUS, ale też za pośrednictwem programu Płatnik lub przesłać zgłoszenie pocztą. Wypełnią przy tym druki ZUS ZUA lub ZUS ZZA. Podobnie nie da się uniknąć kontaktu z urzędem skarbowym (choćby w kwestii wyboru formy opodatkowania czy zgłoszenia VAT).

[ramka][b]Trzy zgłoszenia w jednym wniosku[/b]

Wniosek o wpis do ewidencji jest jednocześnie:

- wnioskiem o wpis do krajowego rejestru urzędowego podmiotów gospodarki narodowej (REGON),

- zgłoszeniem identyfikacyjnym albo aktualizacyjnym, o którym mowa w przepisach o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników,

- zgłoszeniem płatnika składek albo jego zmiany w rozumieniu przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych lub też zgłoszeniem oświadczenia o kontynuowaniu ubezpieczenia społecznego rolników w rozumieniu przepisów o ubezpieczeniu społecznym rolników.[/ramka]

[ramka][b][link=http://grafik.rp.pl/grafika2/293251]EDG-1[/link][/b]

Najpierw właścicielka otwieranego zakładu zabrała się do formularza EDG-1 – wniosku o wpis do ewidencji działalności gospodarczej. Od razu wypełniła rubrykę 01, czyli postawiła krzyżyk w okienku 1 – w naszym przypadku przedsiębiorca składa bowiem wniosek o wpis do ewidencji.

W rubryce 02 pani Sandra za radą urzędniczki wpisała, że organem ewidencyjnym jest „prezydent miasta Gdyni”, nie podała też adresu. Osoba, która wypełnia wniosek poza urzędem, powinna jednak podać jego adres, najlepiej znaleźć go na stronie internetowej.

Zerkając na wzór zamieszczony na ścianie urzędu, pani Sandra wpisała też adresy swojego urzędu skarbowego i ZUS. Podała również, że właściwy dla niej urząd statystyczny znajduje się w Gdańsku.

Następnie zabrała się do wypełnienia działu I.

Są w nim zawarte dane identyfikacyjne wnioskodawcy, nie powinien więc przysparzać problemów. Sandra Wioletta Loczek musiała tylko uważać, by we właściwej kolejności wpisać datę urodzenia (poczynając od roku, a kończąc na dniu urodzin). Nie podała jedynie numeru REGON, bo go jeszcze nie ma. W rubryce 07 w polu drugim wpisała „1”, legitymuje się bowiem dowodem osobistym.

Również adres zamieszkania (rubryka 08) nie sprawił jej problemów. Ponieważ mieszka w tym samym miejscu, w którym jest zameldowana, nie musiała wypełniać rubryki 09. Musiałaby to zrobić, gdyby była zameldowana gdzie indziej, niż mieszka.

Właścicielka zakładu szybko przeszła do działu II.

W rubryce 10 wpisała pełną nazwę firmy, która zgodnie z ustawą o swobodzie działalności gospodarczej musi zawierać także jej imię i nazwisko. Przy pomocy urzędnika z gminy wypełniła rubrykę 13, podając kod działalności 96.02, zgodny z Polską Klasyfikacją Działalności z 2007 r. Obejmuje on nie tylko typowe usługi fryzjerskie, ale też umożliwia w przyszłości rozszerzenie działalności na gabinet kosmetyczny.

Podała też w rubryce 11 skróconą nazwę firmy – Modna Fala, a w rubryce 12 wpisała datę rozpoczęcia działalności, podobnie jak przy dacie urodzenia, zaczynając od roku, a kończąc na dniu.

Pani Sandra rozpoczyna działalność nie w Gdyni, lecz w Sopocie. Adres miejsca, w którym znajdzie się jej zakład, wpisała w rubryce 14. W swojej siedzibie zamierza także przyjmować korespondencję. Nie podała więc innego adresu do korespondencji. Tym samym nie wypełniła rubryki 15.

Starannie natomiast wpisała w rubryce 16 dane pozwalające urzędom na kontakt z jej firmą. Ponieważ jednak nie dysponuje faksem, miejsce na jego numer pozostawiła niewypełnione.

W rubryce 19 pani Sandra wpisała datę, od której będzie opłacać składki w ZUS. Ominęła natomiast całą rubrykę dotyczącą KRUS, ponieważ nie podlega temu ubezpieczeniu. Podobnie nie zajmowała się rubrykami od 21 do 23, nie zawiesza bowiem firmy, nie zamyka jej ani nie wznawia działalności.

Teraz pozostało jej tylko na dole drugiej strony podać, jakie formularze dołącza, i złożyć własnoręcznie podpis.

Uwaga! Gdyby pani Sandra zdecydowała się składać wniosek niesamodzielnie, lecz przez pełnomocnika, ten musiałaby dołączyć pełnomocnictwo, co także zostałoby wpisane w formularz EDG-1.[/ramka]

[ramka][b]EDG-MW i EDG-RD[/b]

Sandra Loczek, przynajmniej początkowo, będzie miała tylko jeden zakład, nie przewiduje też prowadzenia wielu rodzajów działalności, dlatego nie wypełniała formularzy EDG-MW i EDG-RD. Po prostu nie miała co w nie wpisać.

Takie druki wypełnią tylko przedsiębiorcy zakładający, zawieszający bądź zamykający większe firmy. W formularzu EDG-MW wpisuje się dodatkowe miejsca wykonywania działalności. Pani Sandra wypełniałaby go, gdyby prowadziła np. klika sklepów czy zakładów usługowych.

Odrębny formularz EDG-RD dotyczy rodzajów wykonywanej działalności gospodarczej. Pani Sandra, by wpisywać dane i w nim, musiałaby prowadzić firmę wielobranżową. W podstawowym druku EDG-1 jest bowiem miejsce na dziesięć kodów PKD, czyli o sześć więcej niż we wcześniej wypełnianym formularzu.[/ramka]

[ramka][b][link=http://grafik.rp.pl/grafika2/293252]EDG-RB[/link][/b]

Następnie pani Sandra wypełniła druk EDG-RB. Ma bowiem konto bankowe i zamierza je podać urzędowi skarbowemu. Korzysta przy tym ze swojego prywatnego konta. Ponieważ jest osobą fizyczną wykonującą działalność gospodarczą, może tak robić. Przedsiębiorca nie ma wprawdzie obowiązku podawać we wniosku informacji o osobistych rachunkach bankowych, jeżeli jednak zamieści numer takiego konta, to powinien to być tylko ten, którego jest właścicielem albo współwłaścicielem.[/ramka]

[ramka][b][link=http://grafik.rp.pl/grafika2/293646]EDG POPR[/link][/b]

Ten druk służy wprowadzaniu poprawek. Jeżeli przedsiębiorca zrobił błąd, wypełniając formularz, nie musi go od nowa przepisywać. Nie może jednak kreślić na samym druku.

Pani Sandra omyłkowo wpisała jako miejsce urodzenia (rubryka 07 pole 12) Gdynię, mimo że urodziła się w Wejherowie. Nie skreśliła tego na formularzu EDG-1, tylko wpisała w EDG POPR i opatrzyła swoim podpisem. Na tej podstawie urzędnik poprawi dane wprowadzane do ewidencji.[/ramka]