O wydanie licencji pracownika ochrony fizycznej pierwszego stopnia może się ubiegać się osoba, która:
- posiada obywatelstwo polskie lub innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej, Konfederacji Szwajcarskiej lub państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym,
- ukończyła 21 lat,
- ukończyła szkołę podstawową,
- ma pełną zdolność do czynności prawnych stwierdzoną własnym oświadczeniem,
- nie była skazana prawomocnym orzeczeniem za przestępstwo umyślne,
- ma uregulowany stosunek do służby wojskowej.
Te same wymogi obowiązują zainteresowanego uzyskaniem licencji pracownika ochrony fizycznej drugiego stopnia. Wynika tak z art. 26 ust. 2[link=http://aktyprawne.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=178706] ustawy z 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób i mienia (tekst jedn. DzU z 2005 r. nr 145, poz. 1221 ze zm.)[/link].
Ustawa wymaga jedynie niekaralności za przestępstwo umyślne, co oznacza, że popełnienie przestępstwa z winy nieumyślnej nie stanowi przesłanki odmowy przez komendanta wojewódzkiego policji udzielenia licencji. Kandydat do licencji musi jednak mieć nienaganną opinię właściwego miejscowo komendanta komisariatu policji, natomiast popełnienie przestępstwa, w tym nieumyślnego, może wpłynąć na taką opinię.
Wracając do drugiego pytania, zgodnie z art. 106 kodeksu karnego z chwilą zatarcia skazania uważa się je za niebyłe, a wpis o skazaniu usuwa się z rejestru skazanych. W myśl natomiast art. 76 § 1 kodeksu karnego skazanie na karę pozbawienia wolności, której wykonanie sąd warunkowo zawiesił, ulega zatarciu z mocy prawa po sześciu miesiącach od zakończenia próby. Jeżeli od zakończenia próby, na czas której sąd zawiesił wykonanie kary pozbawienia wolności, minęło sześć miesięcy, skazanie ulega zatarciu z mocy prawa i uważa się je za niebyłe. Informacja o skazaniu jest wtedy usuwana z rejestru skazanych, a kandydat do pracy jest w świetle prawa osobą niekaraną.
[i]Autor jest legislatorem w Kancelarii Senatu[/i]
