Nagroda stanowi dla nich bowiem udział w nadwyżce bilansowej spółdzielni, którą trzeba podzielić między jej członków. Kodeks pracy przewiduje różne rodzaje klasycznej umowy o pracę: terminową (na okres próbny, na czas określony, w zastępstwie lub na czas wykonania określonej pracy) albo stałą (na czas nieokreślony). Spółdzielczy stosunek pracy to tymczasem specyficzna forma zatrudnienia. Zasadniczo ma charakter bezterminowy i trwa do czasu, aż dana osoba utraci status członka spółdzielni.
Ciekawostką jest, że członkostwo w spółdzielni wolno poprzedzić okresem kandydackim. To etap próby, która pozwala zweryfikować umiejętności i przydatność pracownika. Okres kandydacki mogą wprowadzić tylko te spółdzielnie pracy, które wcześniej przewidziały taką możliwość w swoim wewnętrznym statucie. Jeśli to zrobiły, to statut powinien wskazywać m.in. czas trwania próby oraz wskazać organ uprawniony do przyjmowania kandydatów. Może również gwarantować tym ostatnim niektóre prawa i obowiązki członków spółdzielni. Mimo że praca na etapie kandydackim jest terminowa, to rozwiązując ten przedwstępny spółdzielczy stosunek pracy, stosujemy kodeksowe okresy wypowiedzenia odpowiednie dla umowy o pracę na czas nieokreślony. Okresu kandydackiego nie muszą przechodzić osoby zatrudnione w spółdzielni na stałe przez co najmniej 12 miesięcy i ubiegające się dopiero o przyjęcie w poczet jej członków. Spółdzielnia pracy nie może odmówić takiemu zainteresowanemu członkostwa, o ile spełnia on statutowe wymagania i istnieją możliwości jego dalszego zatrudnienia.
Kwestie związane z nawiązywaniem, zmianą i rozwiązywaniem spółdzielczej umowy o pracę określają art. 182 – 200 [link=http://aktyprawne.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=70984]ustawy z 16 września 1982 r. Prawo spółdzielcze (DzU nr 30, poz. 210 ze zm.; ustawa)[/link]. Dopiero w sprawach nią nieuregulowanych stosujemy odpowiednio kodeks pracy.
[ramka][b]Na zasadach kodeksowych[/b]
Do zatrudnionego w spółdzielni pracy stosujemy – bez wyjątków – wszystkie kodeksowe przepisy o czasie pracy. Zatem taka osoba pracuje standardowo według ośmiogodzinnej normy w ciągu dnia i przeciętnie 40-godzinnej normy czasu pracy w ciągu tygodnia. Praca ponad te normy to nadgodziny, które należy odpowiednio rekompensować. Spółdzielcę wolno zatrudniać np. w systemie podstawowym, równoważnym, a nawet przerywanym. Przysługuje mu co najmniej 11-godzinny odpoczynek dobowy i 35-godzinny odpoczynek tygodniowy. Wobec takiego pracownika stosujemy również przepisy o urlopach, odpowiedzialności materialnej, uprawnieniach rodzicielskich, wypadkach przy pracy i chorobach zawodowych oraz odprawach z tytułu stosunku pracy. [/ramka]
