- Czy zawierając umowę o pracę prawidłowo określiliśmy datę rozpoczęcia zatrudnienia na pierwszy dzień roboczy miesiąca (2 stycznia)? Czy tym dniem może być dzień wolny (1 stycznia)? – pyta czytelnik.
Obie formy określenia startu zatrudnienia są poprawne.
Czytaj także: Nawiązanie stosunku pracy również w dzień wolny
Brak precyzji
Jeżeli w umowie nie określono wyraźnie terminu rozpoczęcia pracy, terminem nawiązania stosunku pracy jest data zawarcia umowy. Wskazany w umowie dzień rozpoczęcia pracy nie musi przypadać na dzień, w którym pracownik ma świadczyć pracę zgodnie z rozkładem czasu pracy, w który „wchodzi".
Termin związania
Stosunek pracy nawiązuje się w terminie określonym w umowie jako dzień rozpoczęcia pracy, a jeżeli terminu tego nie określono – w dniu zawarcia umowy (art. 26 k.p.).
Termin rozpoczęcia pracy należy określić w sposób, który wyraźnie wskazuje, kiedy rozpocznie się zatrudnienie. Oznaczenie daty nawiązania stosunku pracy ma istotne znaczenie, ponieważ od tego momentu:
- liczy się okres zatrudnienia pracownika u danego pracodawcy,
- pracownik i pracodawca korzystają ze swoich uprawnień i są związani obowiązkami.
Określony w umowie termin rozpoczęcia pracy nie musi być równoznaczny z pierwszym dniem jej wykonywania. Pracownik ma obowiązek stawić się do pracy i ją wykonywać w najbliższym dniu będącym dniem pracy zgodnie z rozkładem czasu pracy, wynikającym z jego rozkładu czasu pracy, przypadającym od dnia wskazanego w umowie jako dzień rozpoczęcia pracy (dzień rozpoczęcia zatrudnienia).
Jako termin rozpoczęcia pracy można zatem wskazać dzień wolny, a nie tylko pierwszy dzień roboczy.
Skuteczne zawarcie
W okresie od dnia zawarcia umowy o pracę jest ona już obowiązująca. Pracownik (jak również pracodawca) nie może po prostu „wycofać się" z tej umowy przed dniem wskazanym jako termin rozpoczęcia pracy. Konieczne byłoby rozwiązanie umowy o pracę w jednym z trybów przewidzianych w przepisach (za wypowiedzeniem lub przez zawarcie porozumienia stron dotyczącego rozwiązania umowy).
Sąd Najwyższy w wyroku z 29 października 2007 r. (II PK 56/07, OSNP 2008/23-24/350) wskazał, że jeżeli w umowie jest określony termin rozpoczęcia pracy, to stosunek pracy powstaje w określonej dacie niezależnie od tego, czy pracownik przystąpi do wykonywania pracy. Jeżeli zaś nieprzystąpienie do pracy przez pracownika nastąpiło z przyczyn przez niego zawinionych, to pracodawca może stosować przewidziane prawem sankcje, aż do rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika.
Możliwość wypowiedzenia umowy o pracę nie jest uzależniona od nawiązania się między stronami stosunku pracy (rozpoczęcia się okresu zatrudnienia). Okresem wypowiedzenia dokonanego przed nawiązaniem się stosunku pracy jest okres przewidziany w art. 36 § 1 pkt 1 k.p., chyba że pracownik wcześniej pozostawał z tym samym pracodawcą w stosunku pracy lub strony w umowie o pracę przedłużyły ustawowy okres wypowiedzenia tej umowy. ?
—Marek Rotkiewicz, prawnik
Tydzień na informację
Określenie późniejszego dnia rozpoczęcia pracy niż dzień zawarcia umowy wiąże się z jeszcze jedną istotną kwestią. Chodzi o termin przekazania pracownikowi pisemnej informacji o warunkach zatrudnienia (art. 29 § 3 k.p.). Pracodawca ma na to 7 dni od dnia zawarcia umowy o pracę, a nie od dnia rozpoczęcia pracy. ?
