Jak stanowi art. 2 § 1 pkt 1 kodeksu postępowania karnego, jednym z podstawowych celów postępowania karnego jest to, aby sprawca przestępstwa został wykryty i pociągnięty do odpowiedzialności karnej, a osoba niewinna nie poniosła tej odpowiedzialności.
Z tej perspektywy widać, jak ważną funkcję w polskim systemie prawa pełni norma zakodowana w przepisie art. 234 k.k. pozwalająca pociągnąć do odpowiedzialności karnej każdego, kto przed organem powołanym do ścigania lub orzekania w sprawach o przestępstwo, w tym o przestępstwo skarbowe, wykroczenie, wykroczenie skarbowe lub przewinienie dyscyplinarne, fałszywie oskarża inną osobę o popełnienie tych czynów zabronionych lub też przewinienia dyscyplinarnego.