- Pracownik był zatrudniony na czas określony od 1 do 31 marca. Ostatniego dnia poszedł na zwolnienie lekarskie. Miał przerwę w zatrudnieniu dłuższą niż 30 dni. Czy należy mu się wynagrodzenie chorobowe a potem zasiłek?
– pyta czytelnik.
Tak
, pracownikowi przysługuje wynagrodzenie chorobowe za jeden dzień choroby, a po ustaniu zatrudnienia za dalszą część zwolnienia lekarskiego zasiłek wypłaci ZUS.
Pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną, trwającej łącznie do 33 dni w ciągu roku kalendarzowego, a w przypadku pracownika, który ukończył 50 rok życia, trwającej łącznie do 14 dni w ciągu roku kalendarzowego (art. 92 kodeksu pracy).
Jest go pozbawiony tylko w przypadkach, gdy nie ma prawa do zasiłku chorobowego. Zatem trzeba sięgnąć do ustawy z 25 czerwca 1999 o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (DzU z 2010 r. nr 77, poz. 512 ze zm., dalej ustawa zasiłkowa).
Wynika z niej, że osoba objęta ubezpieczeniem chorobowym (obowiązkowym i dobrowolnym) nabywa prawo do zasiłku. Uzyskuje je po upływie 30 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego (okres wyczekiwania), jeżeli podlega obowiązkowo temu ubezpieczeniu.
Stosunek pracy jest oczywiście tytułem do obowiązkowych ubezpieczeń emerytalnego i rentowych oraz chorobowego. Pracownik pozostaje w ubezpieczeniach od dnia jego nawiązania do dnia ustania. Gdy więc został zatrudniony na miesiąc, który ma 31 dni kalendarzowych, nabywa prawo do wynagrodzenia chorobowego począwszy od 31 marca.
Jeżeli tego dnia zachorował, to za ten jeden dzień przysługuje mu już wynagrodzenie chorobowe, bo to jest ostatni dzień zatrudnienia i jednocześnie ostatni dzień ubezpieczenia chorobowego.
Wyrejestrowanie z wszystkich ubezpieczeń, w tym z chorobowego, następuje bowiem w przypadku wygaśnięcia tytułu do ubezpieczeń dopiero od pierwszego dnia następującego po dniu rozwiązania umowy o pracę, czyli od 1 kwietnia.
Podstawę wymiaru wynagrodzenia chorobowego stanowi wynagrodzenie, które pracownik osiągnąłby, gdyby pracował pełny miesiąc kalendarzowy. Jeżeli wynagrodzenie było ustalone w stałej miesięcznej wysokości, to ta kwota z umowy o pracę będzie podstawą chorobowego, po odjęciu części składkowej finansowanej przez ubezpieczonego (13,71 proc.).
Zasiłek chorobowy przysługuje ubezpieczonemu, który stał się niezdolny do pracy z powodu choroby w czasie trwania ubezpieczenia chorobowego (art. 6 ust. 1 ustawy zasiłkowej).
Gdy niedyspozycja chorobowa powstała w czasie ubezpieczenia i trwa nieprzerwanie po jego wygaśnięciu, to za okres po ustaniu ubezpieczenia chorobowego świadczenie się należy, z tym że prawo do niego ustala i wypłaca je oddział ZUS, właściwy według miejsca zamieszkania osoby uprawnionej.
Jeżeli zatem pracownik z pytania zachorował jeszcze będąc w ubezpieczeniu z racji stosunku pracy i choroba „wystaje” poza okres ubezpieczenia, wówczas pracodawca, który jest płatnikiem zasiłków, wypłaca mu należne wynagrodzenie za czas choroby na podstawie art. 92 k.p. względnie zasiłek chorobowy do dnia rozwiązania umowy o pracę włącznie.
Potem zakład pracy przekazuje zaświadczenie lekarskie do właściwej jednostki ZUS wraz z zaświadczeniem płatnika ZUS Z3 ze składnikami przychodu, stanowiącymi podstawę wymiaru zasiłku. Z tego ZUS obliczy wysokość zasiłku. U siebie pracodawca pozostawia tylko kopię druku ZUS ZLA.
Zobacz więcej:
» Kadry i płace » ZUS » Zasiłki » Zasiłek i wynagrodzenie chorobowe
