Biznesmen podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym i wypadkowemu od dnia startu z działalnością do dnia zaprzestania jej wykonywania. Wynika tak z ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (DzU z 2007 r. nr 11, poz. 74 ze zm., dalej ustawa). Dobrowolne jest dla niego tylko ubezpieczenie chorobowe, któremu podlega od dnia wskazanego we wniosku, ale nie wcześniej niż od daty jego zgłoszenia. Dobrowolne ubezpieczenie od dnia wskazanego we wniosku jest bowiem możliwe tylko wtedy, gdy do ubezpieczeń emerytalnego i rentowych zgłosił się w ciągu siedmiu dni od daty powstania obowiązku.

Pan Józef zaczął 1 listopada 2007 r. prowadzić jednoosobowo zakład szewski. Tego samego dnia zgłosił się do ZUS jako ubezpieczony na druku ZUS ZUA do ubezpieczeń emerytalnego, rentowych, wypadkowego oraz dobrowolnie do chorobowego. Jego ubezpieczenia, w tym chorobowe, trwają od 1 listopada 2007 r.

Pani Aleksandra ma od kilku lat punkt poprawek krawieckich. Opłaca z tego tytułu tylko obowiązkowe składki: emerytalne, rentowe i wypadkowe. Zdecydowała się przystąpić do ubezpieczenia chorobowego od 1 października 2007 r., ale wniosek w tej sprawie na formularzu ZUS ZUA złożyła dopiero 15 października. Ubezpieczeniem chorobowym została objęta od 15 października 2007 r.

Dobrowolne ubezpieczenie chorobowe ustaje od:

- dnia wskazanego we wniosku o wyłączenie z tego ubezpieczenia, nie wcześniej jednak niż od daty jego złożenia,

- pierwszego dnia miesiąca kalendarzowego, za który przedsiębiorca nie opłacił tej składki na czas,

- dnia ustania tytułu ubezpieczenia, czyli od zakończenia działalności.

Nawet jednorazowe spóźnienie z zapłatą składki lub uiszczenie jej w zaniżonej wysokości powoduje automatyczne wyłączenie z ubezpieczenia chorobowego. W uzasadnionych wypadkach ZUS, na wniosek ubezpieczonego, przystaje na opłacenie składki chorobowej po terminie. Decydują o tym dyrektorzy oddziałów ZUS, biorąc pod uwagę całokształt sprawy, a głównie:

- wysokość zaległości,

- regularność i terminowość poprzednich wpłat,

- ilość złożonych wcześniej zwolnień lekarskich oraz wniosków o zapłatę po terminie.

Zakład często idzie na rękę biznesmenom, którzy raz się spóźnią ze składką chorobową. Uznaje, że złożyli dorozumiany wniosek o objęcie tym ubezpieczeniem, choć w rzeczywistości nie dopełnili tej formalności.

Pani Urszula ma niewielki salon fryzjerski. Przystąpiła do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego i opłacała składki na czas, czyli do 10 dnia następnego miesiąca. W październiku 2007 r. wyjątkowo uregulowała je 12 października. W listopadzie przedstawiła ZUS zwolnienie lekarskie na dwa tygodnie. Dyrektor oddziału ZUS przywrócił jej termin opłacenia składek i fryzjerka otrzymała zasiłek chorobowy.

Samo przystąpienie do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego nie gwarantuje ci świadczeń w razie choroby. By je dostać, musisz jeszcze opłacać tę składkę przez co najmniej pół roku

Dotyczy to jednak tylko zasiłku chorobowego. Pozostałe należności: zasiłki macierzyńskie, opiekuńcze oraz zasiłek chorobowy z ubezpieczenia wypadkowego przysługują mu bez wyczekiwania. Jeśli więc pójdzie na zwolnienie lekarskie, zanim minie 180 dni ubezpieczenia, nie ma co liczyć na zasiłek chorobowy. Do wymaganych 180 dni wliczamy jednak poprzednie okresy ubezpieczenia chorobowego, jeżeli przerwa miedzy nimi nie przekroczyła 30 dni.

Pan Tomasz jest od dwóch lat etatowym ochroniarzem w banku. Zwolnił się z pracy 31 października 2007 r., a po kilku dniach otworzył punkt kserograficzny. Przesłał do ZUS zgłoszenie do ubezpieczenia emerytalnego, rentowego i wypadkowego oraz do chorobowego jako osoba prowadząca działalność gospodarczą 7 listopada ubiegłego roku. Zaraz potem, bo 13 listopada, złamał nogę i dostał sześć tygodni zwolnienia lekarskiego. ZUS wypłacił mu zasiłek chorobowy, gdyż do ubezpieczenia chorobowego z tytułu działalności gospodarczej doliczył mu ubezpieczenie pracownicze.

Prowadzący działalność, który przystąpił do ubezpieczenia chorobowego, może uzyskać zasiłki:

- chorobowy,

- macierzyński,

- opiekuńczy,

oraz świadczenie rehabilitacyjne.

Nie ma jednak prawa do wynagrodzenia za czas choroby przewidzianego w art. 92 kodeksu pracy, który jest zastrzeżony wyłącznie dla zatrudnionych.

Przedsiębiorca nabywa prawo do zasiłku chorobowego po okresie wyczekiwania. Niektórzy są jednak zwolnieni z obowiązku legitymowania się 180-dniowym ubezpieczeniem. Chodzi o absolwentów szkół, w tym wyższych, którzy przystąpili do ubezpieczenia chorobowego w ciągu 90 dni od ukończenia szkoły lub uzyskania dyplomu, oraz o poszkodowanych w wypadku w drodze do lub z pracy. Tak jak u pracowników maksymalny okres zasiłkowy wynosi 182 dni, a przy gruźlicy 270 dni. Wszystkie zwolnienia lekarskie biznesmen przekazuje ZUS właściwemu dla swojego miejsca zamieszkania, który też wypłaca mu świadczenia. Podczas pobierania zasiłków chorobowych nie płaci on składek na ubezpieczenia społeczne, reguluje natomiast zdrowotną.

Zasiłek macierzyński przysługuje osobie prowadzącej działalność gospodarczą przez określony w kodeksie czas trwania urlopu macierzyńskiego, czyli przez:

- 18 tygodni (126 dni) – na pierwszego potomka,

- 20 tygodni (140 dni) – na drugiego i każdego kolejnego,

- 28 tygodni (196 dni) – w razie urodzenia kilku przy jednym porodzie.

Po minimum 14 tygodniach otrzymywania zasiłku macierzyńskiego po porodzie ubezpieczona może zrezygnować z reszty. Niewykorzystana część przysługuje wówczas ubezpieczonemu – ojcu dziecka bezpośrednio po terminie rezygnacji.

Prowadząca działalność do wniosku o rezygnacji z pozostałej części wypłaty zasiłku macierzyńskiego dołącza zaświadczenie płatnika składek ubezpieczonego – ojca wychowującego dziecko. Potwierdza ono termin, od kiedy będzie on przebywał na urlopie macierzyńskim albo, jeżeli nie jest pracownikiem, od kiedy przerwie działalność zarobkową, aby zaopiekować się potomkiem. Termin ten musi przypadać bezpośrednio po rezygnacji z części zasiłku macierzyńskiego przez matkę >patrz przykład 5.

Świadczenie rehabilitacyjne

Osobie prowadzącej działalność, która po wyczerpaniu okresu zasiłkowego jest nadal niezdolna do pracy, a dalsze leczenie lub rehabilitacja rokują odzyskanie zdolności do pracy, ZUS może przyznać świadczenie rehabilitacyjne. Przysługuje ono przez czas niezbędny do przywrócenia zdolności do pracy, ale nie dłużej niż przez 12 miesięcy. Wniosek o świadczenie rehabilitacyjne składamy w oddziale ZUS właściwym dla miejsca zamieszkania, na cztery tygodnie przed zakończeniem okresu zasiłkowego. ZUS wydaje decyzję przyznającą świadczenie rehabilitacyjne i określa, jaki okres ono obejmuje, albo odmawia jego przyznania. Od decyzji ZUS wolno się odwołać do sądu – w terminie i w trybie podanym w decyzji.

Aby ZUS wypłacił to świadczenie, biznesmen musi zaprzestać osobistego prowadzenia działalności przez czas jego pobierania. Jeżeli firma zatrudnia pracowników lub jest to osoba współpracująca, w czasie choroby szefa działalność może nadal prowadzić, ale bez jego osobistego udziału.

Do niedawna zasiłek opiekuńczy przysługiwał wyłącznie tym, dla których ubezpieczenie chorobowe było obowiązkowe, a więc pracownikom, członkom rolniczych spółdzielni produkcyjnych oraz poborowym odbywającym służbę zastępczą.

Zakwestionował to Trybunał Konstytucyjny w wyroku z 6 marca 2007 r. (P 45/06), orzekając, że osoby podlegające ubezpieczeniu chorobowemu dobrowolnie mają prawo do zasiłku opiekuńczego z tytułu sprawowania opieki nad chorym dzieckiem do ukończenia przez nie 14 lat oraz innym chorym członkiem rodziny. Świadczenie to przysługuje ubezpieczonemu chorobowo przedsiębiorcy, który nie może prowadzić działalności, bo opiekuje się osobiście:

- chorym dzieckiem do ukończenia przez nie 14 lat; chodzi o dzieci własne ubezpieczonego lub jego małżonka, przysposobione i obce przyjęte na wychowanie i utrzymanie,

- innym chorym członkiem rodziny (małżonkiem, rodzicami, teściami, dziadkami, wnukami, rodzeństwem oraz dziećmi w wieku ponad 14 lat, jeżeli pozostają we wspólnym gospodarstwie domowym z ubezpieczonym).

Warunek – pozostawanie we wspólnym gospodarstwie domowym choćby tyko przez czas sprawowania opieki. O wydaniu zwolnienia lekarskiego na opiekę nad dzieckiem lub innym chorym członkiem rodziny zawsze decyduje lekarz. Nie ma przeciwwskazań, by dostać je również na dziecko przebywające w szpitalu, jeżeli lekarz uzna, że obecność rodzica jest niezbędna przy jego leczeniu. Gdy pracownik uzyska zaświadczenie ZUS ZLA, ZUS wypłaci mu zasiłek opiekuńczy maksymalnie za:

- 60 dni w roku kalendarzowym – na dziecko do lat 14,

- 14 dni w roku kalendarzowym – na innego chorego członka rodziny.

Zasiłek ten przysługuje łącznie na opiekę nad dziećmi do lat 14 i innymi chorymi członkami rodziny nie dłużej niż 60 dni w roku kalendarzowym niezależnie od liczby członków rodziny uprawnionych do świadczenia oraz od liczby dzieci i innych osób wymagających opieki.

Każde z rodziców prowadzi działalność gospodarczą i przystąpiło do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego. Pierwsze ich dziecko urodziło się 1 sierpnia 2007 r. Matka pobierała z ZUS zasiłek macierzyński przez 14 tygodni, czyli 98 dni. Rodzice ustalili, że od 7 listopada 2007 r. zasiłek przejmie ojciec. Dlatego kobieta zwróciła się do ZUS o zakończenie pobierania zasiłku i powiadomiła o zamiarze otrzymywania go przez ojca dziecka przez pozostałe 42 dni, poczynając od 7 listopada 2007 r. Z kolei ojciec przekazuje do ZUS informację, że na 42 dni, czyli od 7 listopada do 18 grudnia 2007 r., przerywa działalność gospodarczą, aby zająć się dzieckiem i w związku z tym prosi o wypłacanie mu zasiłku macierzyńskiego za te dni.

Rodzice, z których każdy prowadzi działalność gospodarczą, mają czworo dzieci w wieku 7, 10, 13 i 17 lat. W 2007 r. najstarsze dziecko złamało nogę. Matka uzyskała na opiekę nad nim 14 dni zwolnienia, za które otrzymała zasiłek opiekuńczy. W ciągu roku chorowały też młodsze dzieci i rodzice uzyskali łącznie 53 dni zwolnienia. Zasiłek opiekuńczy na młodsze dzieci przysługiwał im tylko za 46 dni (z zasiłkiem na starsze dziecko nie mógł przekroczyć 60 dni), a za siedem dni ZUS nie zapłacił zasiłku.

Z zasiłku opiekuńczego mogą na równi korzystać matka i ojciec. ZUS wypłaca go temu z rodziców, który wystąpił z wnioskiem. Aby go otrzymać, zainteresowany musi każdorazowo wypełnić druk ZUS Z-15. Miesięczny zasiłek wynosi 80 proc. wynagrodzenia. Przy obliczaniu wynagrodzenia stanowiącego podstawę tego zasiłku stosujemy przepisy o podstawie wymiaru zasiłku chorobowego.

Prowadzący działalność traci prawo do zasiłku opiekuńczego za okres, na który uzyskał zwolnienie lekarskie, jeżeli wykorzystuje je do innych celów niż sprawowanie opieki.

Pani Danuta, fryzjerka, uzyskała 15 dni zwolnienia lekarskiego na opiekę nad chorą córką. W tym czasie zostawiła dziecko pod opieką babci i nadal przyjmowała klientki, co ZUS ustalił w czasie kontroli. Kobieta straciła prawo do zasiłku opiekuńczego za cały czas orzeczony w zwolnieniu lekarskim.

Zasiłki dla indywidualnych przedsiębiorców ustalamy od zadeklarowanej kwoty nie niższej od 60 proc. przeciętnego wynagrodzenia lub od 30 proc. minimalnej pensji

Podstawa wymiaru nie może być jednak wyższa od 250 proc. przeciętnego wynagrodzenia w poprzednim kwartale. Od 1 grudnia 2007 r. składka na ubezpieczenie chorobowe osoby prowadzącej działalność gospodarczą nie może być niższa od 39,74 zł i nie wyższa od 165,58 zł miesięcznie. Niższa składka przewidziana jest jedynie dla ubezpieczonych w ciągu pierwszych 24 miesięcy kalendarzowych prowadzenia działalności gospodarczej. Osoby te mogą płacić ją od kwoty zadeklarowanej, ale nie niższej niż 30 proc. minimalnego wynagrodzenia. W 2008 r. wynosi ono 1126 zł.

Od 1 stycznia 2008 r. minimalna podstawa wymiaru składek dla startujących biznesmenów to 337,80 zł (1126 zł x 30 proc.). Do obliczenia podstawy wymiaru zasiłku przyjmuje się podstawę wymiaru składek, ale pomniejszoną o 15,71 proc., a od 1 stycznia 2008 r. o 13,71 proc.

Składkę chorobową biznesmen musi przekazywać ZUS łącznie z pozostałymi składkami społecznymi do 10 dnia następnego miesiąca za poprzedni, jeżeli prowadzi działalność samodzielnie, albo do 15 dnia miesiąca za miesiąc poprzedni, jeżeli zatrudnia pracowników.

Wysokość świadczeń chorobowych dla prowadzących działalność ustala się na zasadach ogólnych, przewidzianych dla wszystkich ubezpieczonych w ustawie chorobowej. Stąd:

- wysokość zasiłku chorobowego wynosi 80 proc. podstawy wymiaru,

- podczas pobytu w szpitalu wysokość zasiłku chorobowego wynosi 70 proc. podstawy wymiaru,

- dla kobiet w ciąży oraz dawców komórek, tkanek i narządów zasiłek chorobowy wynosi 100 proc. podstawy wymiaru,

- 100 proc. tego zasiłku przysługuje też prowadzącym działalność, którzy ulegli wypadkowi w drodze do miejsca lub z miejsca jej prowadzenia.

Biznesmeni powinni dostarczyć ZUS zwolnienie lekarskie na druku ZUS ZLA w ciągu siedmiu dni od jego otrzymania. Jeżeli przekroczą ten termin, zasiłek chorobowy przysługujący od ósmego dnia orzeczonej absencji do dnia poprzedzającego dostarczenie zwolnienia obniża się o 25 proc. Obniżki tej nie będzie jednak, gdy zainteresowany udowodni, że do opóźnienia doszło z przyczyn niezależnych od niego.

Zasiłek macierzyński wynosi 100 proc. podstawy wymiaru, a świadczenia rehabilitacyjnego – 90 proc. podstawy przez pierwsze trzy miesiące, a przez pozostałe miesiące 75 proc. tej podstawy. Kobiety w ciąży mają prawo do świadczenia rehabilitacyjnego w wysokości 100 proc.

Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego lub macierzyńskiego przysługującego biznesmenowi stanowi przychód za 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. Zgodnie z art. 3 pkt 5 ustawy chorobowej jako przychód należy rozumieć kwotę stanowiącą podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe, po odliczeniu kwoty odpowiadającej 15,71 proc. podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie chorobowe, a od 1 stycznia 2008 r. – 13,71 proc.

Jeżeli niezdolność do pracy powstała przed upływem 12 miesięcy kalendarzowych ubezpieczenia, podstawą wymiaru zasiłku jest przeciętny miesięczny przychód z faktycznego okresu ubezpieczenia – za pełne kalendarzowe miesiące ubezpieczenia.

Pan Tadeusz prowadzi jednoosobowo firmę kreślarską od 1 marca ubiegłego roku. Od tego też dnia zgłosił się do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego, opłacając składki regularnie i na czas. Chorował od 14 września 2007 r. przez dwa tygodnie. Przeciętny miesięczny przychód stanowiący podstawę wymiaru zasiłku chorobowego ZUS ustalił, dzieląc przez 6 sumę podstaw wymiaru składek od marca do czerwca 2007 r. pomniejszonych o 18,71 proc. oraz z lipca i sierpnia 2007 r. pomniejszonych o 15,71 proc.

Przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego uwzględnia się przychód za okres nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego, z którego przysługuje zasiłek. Okresem tym są także kolejne okresy podlegania ubezpieczeniu chorobowemu z tego samego tytułu (np. kolejne okresy prowadzenia działalności pozarolniczej).

Jeżeli niezdolność do pracy powstała w pierwszym miesiącu kalendarzowym ubezpieczenia chorobowego, podstawę wymiaru składek dla prowadzących działalność stanowi najniższa podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe za miesiąc, w którym powstało prawo do zasiłku, po odliczeniu 15,71 proc. (13,71 proc. od 1 stycznia 2008 r.) podstawy wymiaru składki na to ubezpieczenie.

Pani Renata pracowała na umowę na czas określony od 1 września do końca listopada 2007 r.

Rozpoczęła 1 grudnia 2007 r. działalność na własny rachunek, zgłaszając się do wszystkich ubezpieczeń społecznych, w tym chorobowego. Podstawę wymiaru składek stanowi 60 proc. przeciętnego wynagrodzenia. Kobieta przebywała od 10 grudnia 2007 r. przez pięć dni na zwolnieniu lekarskim. Najniższa podstawa wymiaru składki chorobowej za wrzesień, październik i listopad 2007 r. równała się 1337,35 zł (1586,60 zł pomniejszona o 15,71 proc.). Zasiłek chorobowy za dzień wyniesie 35,66 zł brutto [(1337,35 zł x 80 proc.) : 30].

Gdyby pani Renata mogła opłacać składki od 30 proc. minimalnego wynagrodzenia (czyli wtedy od 280,80 zł), zasiłek chorobowy za dzień wynosiłby 6,31 zł brutto [(280,80 zł pomniejszone o 15,71 proc., czyli 236,69 zł x 80 proc.) : 30]. Jeśli zadeklarowałaby do podstawy wymiaru 250 proc. przeciętnego wynagrodzenia, czyli w tym okresie 6610,85 zł, dniówka zasiłku wynosiłaby 148,59 zł [(6610,85 zł pomniejszone o 15,71 proc., czyli 5572,29 zł x 80 proc.) : 30].

Jeżeli w okresie, z którego ustala się podstawę wymiaru zasiłku dla biznesmena, podstawa składki chorobowej zmniejszyła się, bo nie prowadził działalności w okresie pobierania zasiłku chorobowego, macierzyńskiego, opiekuńczego, świadczenia rehabilitacyjnego, to przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego:

- wyłącza się przychód za miesiące, w których ubezpieczony wykonywał działalność przez mniej niż połowę miesiąca,

- przyjmuje się przychód za miesiące, w których prowadził działalność przez co najmniej połowę miesiąca.

Przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego biznesmena uwzględnia się przychód, czyli kwoty podstawy wymiaru składek za poszczególne miesiące w faktycznej wysokości, bez uzupełniania.

Od 8 lutego 2005 r. z ustawy chorobowej skreślono art. 51. Zgodnie z nim podstawa wymiaru zasiłku chorobowego osób prowadzących działalność nie mogła być niższa od aktualnej najniższej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe, pomniejszonej o 18,71 proc.

Od tej daty nie ma już tej gwarancji, czyli wyliczona z 12 miesięcy podstawa wymiaru zasiłku chorobowego może być niższa od najniższej podstawy wymiaru składek obowiązującej w miesiącu, w którym powstało prawo do zasiłku, pomniejszonej o 18,71 proc., o 15,71 proc. od 1 lipca 2007 r. i o 13,71 proc. od 1 stycznia br.

Podstawę wymiaru zasiłku macierzyńskiego oraz opiekuńczego ustala się według tych samych zasad co podstawę zasiłku chorobowego.

Natomiast podstawę świadczenia rehabilitacyjnego stanowi podstawa wymiaru zasiłku chorobowego, po waloryzacji wskaźnikiem waloryzacji obowiązującym w kwartale, w którym przypada pierwszy dzień okresu świadczenia rehabilitacyjnego. W czwartym kwartale 2007 r. wskaźnik waloryzacji podstawy wymiaru zasiłku chorobowego przyjętej do obliczenia świadczenia rehabilitacyjnego wynosi 99,3 proc., a w pierwszym kwartale 2008 r. wyniesie 99,8 proc. Tak więc ani w czwartym kwartale 2007 r., ani w pierwszym kwartale 2008 r. nie ma waloryzacji.

Aby ZUS przyznał i wypłacił ci zasiłek chorobowy, musisz mieć zaświadczenie lekarskie wystawione na druku ZUS ZLA oraz zaświadczenie na druku ZUS Z3a

Do wypłaty zasiłku macierzyńskiego niezbędne jest natomiast zaświadczenie lekarskie stwierdzające przewidywaną datę porodu (przy ubieganiu się o zasiłek macierzyński na dwa tygodnie przed planowaną datą porodu) albo skrócony odpis aktu urodzenia dziecka oraz oświadczenie ubezpieczonej o urodzeniu pierwszego lub kolejnego dziecka. Konieczny jest też druk ZUS Z3a wypełniony przez bizneswoman.

Dowodem do wypłaty zasiłku opiekuńczego za opiekę nad chorym dzieckiem lub innym chorym członkiem rodziny jest zaświadczenie lekarskie na druku ZUS ZLA. Należy je przekazać ZUS wraz z drukiem ZUS Z3a wypełnionym przez biznesmena. Trzeba też wypełnić druk ZUS Z15 (wniosek o uzyskanie zasiłku opiekuńczego).

Wniosek w sprawie świadczenia rehabilitacyjnego prowadzący działalność składa w ZUS na druku Np7 na sześć tygodni przed zakończeniem okresu zasiłkowego. Należy do niego dołączyć zaświadczenie o stanie zdrowia wystawione przez lekarza prowadzącego leczenie na druku N9. Konieczny jest też druk ZUS Z3a wypełniony przez biznesmena.

Oddziały ZUS mogą kontrolować, czy ubezpieczeni prawidłowo wykorzystują zwolnienia lekarskie. Zatem biznesmeni, którzy uzyskali zwolnienie lekarskie w związku z orzeczoną niezdolnością do pracy, z powodu opieki nad dzieckiem lub nad innym chorym członkiem rodziny lub którym przyznano świadczenie rehabilitacyjne, mogą otrzymywać zasiłek chorobowy, opiekuńczy lub świadczenie rehabilitacyjne, jeśli nie prowadzą w tym czasie działalności gospodarczej ani żadnej innej działalności zarobkowej.

Inaczej jest jednak z zasiłkiem macierzyńskim. Prowadzenie działalności gospodarczej lub innej zarobkowej w trakcie pobierania tego zasiłku nie wstrzymuje jego wypłaty. Osoba prowadząca działalność gospodarczą i otrzymująca z tytułu ubezpieczenia chorobowego zasiłek macierzyński jest zwolniona, za okres pobierania zasiłku macierzyńskiego, z opłacania składek społecznych prowadzonej działalności. W tym czasie składki emerytalne i rentowe od zasiłku macierzyńskiego, finansowane przez budżet państwa, powinien za nią naliczać oddział ZUS wypłacający zasiłek macierzyński.

Natomiast osoby pobierające zasiłek macierzyński z tytułu zatrudnienia i jednocześnie prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą podlegają w tym czasie ubezpieczeniom społecznym i zdrowotnym od prowadzonej działalności.

Autorka jest radcą prawnym w Departamencie Ubezpieczeń Społecznych w Ministerstwie Polityki Społecznej