Wydaje się, że pomoc uchodźcom z Ukrainy w szerszym zakresie może stać się swego rodzaju zadaniem własnym gmin. Zadanie takie nie jest wprost wymienione w przepisach art. 7 ust. 1 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym.
Uchodźców, którzy mają zamiar skorzystać ze stałego pobytu w polskich gminach należy uznać za mieszkańców tych jednostek samorządu. Tym samym stają się oni członkami gminnych wspólnot samorządowych i ich potrzeby stają się „zbiorowymi potrzebami wspólnoty samorządowej” w rozumieniu art. 7 ust. 1 u.s.g. oraz art. 166 ust. 1 konstytucji. Konsekwencją jest przyjęcie, że zaspokajanie tych potrzeb jest zadaniem publicznym gmin, o charakterze zadania własnego.