W ostatnich latach administracja publiczna przeszła złożone przemiany, wynikające z kryzysów zdrowotnych i geopolitycznych, przyspieszonej cyfryzacji oraz rosnących oczekiwań obywateli, dotyczących jakości usług publicznych. Urzędnik, który jeszcze dekadę temu był przede wszystkim strażnikiem procedur i przepisów, dziś musi podejmować decyzje w warunkach niepewności, współpracować ponadsektorowo, skutecznie się komunikować, a coraz częściej także kierować zespołem współpracowników. Te zmiany prowadzą do zasadniczego pytania: jakie kompetencje są dziś naprawdę potrzebne urzędnikowi publicznemu i jak je skutecznie rozwijać? Odpowiedź wymaga refleksji nad wyzwaniami, z jakimi mierzy się administracja, oraz odwagi w przedefiniowaniu dotychczasowych modeli rozwoju zawodowego urzędników.