Obowiązująca do końca czerwca 2011 ustawa o zakładach opieki zdrowotnej (DzU z 2007 nr 14, poz. 89 ze zm.) przyznawała pracownikom wykonującym zawód medyczny w pogotowiu ratunkowym dodatek za każdą godzinę pracy.
Był on liczony procentowo od stawki godzinowej wynikającej z wynagrodzenia zasadniczego i przysługiwał w wysokości:
- 30 proc. za pracę w zespole wyjazdowym pogotowia,
- 20 proc., gdy medyk nie był członkiem zespołu wyjazdowego.
Ustawa o ZOZ przestała jednak obowiązywać 30 czerwca 2011, a jej następczyni ustawa z 15 kwietnia 2011 o działalności leczniczej (DzU nr 112, poz. 654) nie przewiduje prawa do tego dodatkowego składnika płacy. Nie oznacza to jednak, że od dnia jej wejścia w życie wszyscy pracownicy medyczni stracili prawo do dodatków za pracę w pogotowiu ratunkowym.
Wypłata z samej ustawy czy też z angażu
Nie ma wątpliwości, że prawa do dodatków nie mają ci pracownicy, którzy je otrzymywali wyłącznie na podstawie zapisów w ustawie o ZOZ. Stracili je automatycznie z końcem obowiązywania tej ustawy, tj. 30 czerwca 2011. Zatem z mocy samego prawa od 1 lipca pracodawca nie ma obowiązku wypłacać im dodatkowych składników wynagrodzenia.
Inaczej wygląda sytuacja, gdy wypłata dodatków za pracę w pogotowiu ratunkowym wynikająca z ustawy o ZOZ została zagwarantowana w postanowieniach umowy o pracę. Sam fakt, że wskazany akt prawny przestał obowiązywać, nie przesądza o utracie prawa do tego świadczenia.
Aby pracownik utracił prawo do dodatkowego składnika wynagrodzenia, konieczne jest wypowiedzenie mu warunków płacy, czyli wręczenie wypowiedzenia zmieniającego.
Zdążyć przed listopadem
Nowe warunki powinny zacząć obowiązywać najpóźniej od 1 listopada 2011. Pracodawca powinien zatem wręczyć wypowiedzenia na tyle wcześnie, aby było to możliwe.
Obliguje go do tego ustawa o działalności leczniczej, która nakazuje dostosować warunki zatrudnienia pracowników do nowych przepisów w terminie czterech miesięcy od dnia jej wejścia w życie.
Jeśli tego nie zrobi, będzie nadal zobligowany do wypłacania dodatków na podstawie postanowień umowy o pracę, mimo że ta ustawa go do tego nie zobowiązuje.
Wypowiedzenie warunków płacowych jest uzasadnione nawet w przypadku pracowników zatrudnionych na podstawie umów o pracę na czas nieokreślony. Jego podstawą są bowiem zapisy nowej ustawy.
Jeśli pracownik wyrazi zgodę na odebranie dodatków, utraci do nich prawo po upływie okresu wręczonego wypowiedzenia warunków płacowych. Jeśli się na to nie zgodzi, stosunek pracy ulegnie rozwiązaniu wraz z upływem tego czasu.
Prawo do dodatków z tytułu pracy w pogotowiu ratunkowym nie musiało być wciągnięte do przepisów regulujących zasady wynagradzania obowiązującej w jednostkach, bo wynikało z treści ustawy. Mimo to najczęściej pojawiało się w treści regulaminów wynagradzania lub układów zbiorowych pracy.
Trudniej przy zapisach wewnątrzzakładowych
Taka placówka, która obecnie chce pozbawić zatrudnionych prawa do dodatkowego składnika wynagrodzenia, ma teraz utrudnione zadanie.
Również w tym wypadku sama utrata mocy obowiązującej ustawy o ZOZ nie decyduje o braku prawa do dodatków. Skoro bowiem zostały one zapisane w przepisach wewnątrzzakładowych, aby pracodawca mógł zaprzestać ich wypłacania, musi dojść do zmiany tych przepisów.
W tym celu należy zmienić regulamin wynagradzania czy układ zbiorowy pracy, usuwając z nich postanowienia gwarantujące prawo do tych świadczeń (co w przypadku istnienia związków zawodowych może być bardzo trudne), a następnie wręczyć pracownikom wypowiedzenia zmieniające warunki ich płacy w tym zakresie.
W konsekwencji pracownicy utracą prawo do tych składników dopiero po upływie okresu wymówienia.
Tutaj również cała procedura odebrania prawa do dodatków powinna być przeprowadzona do końca października 2011.
Jeśli jednak pracodawca do tego czasu nie zdąży, pracownicy uprawnieni do dodatków stracą je dopiero wtedy, kiedy zakończy się okres wręczonego im wypowiedzenia zmieniającego.
Więcej informacji w serwisie:
Wynagrodzenia » Wypowiedzenie warunków pracy i płacy (tzw. zmieniające)
