Przedsiębiorca ma działalność gospodarczą w zakresie handlu. Prowadzi księgi rachunkowe. Przedsiębiorca jest właścicielem nieruchomości zabudowanej obiektem handlowo-magazynowym, od którego płaci podatek od nieruchomości w wysokości uchwalanej przez radę gminy. Podatek od nieruchomości przedsiębiorca zalicza do kosztów uzyskania przychodów. W marcu 2017 r. burmistrz miasta uchylił w całości dotychczasowe decyzje w sprawie ustalenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za lata 2013, 2014 i 2015 i ustalił w wyższej wysokości zobowiązania podatkowe z tytułu podatku od nieruchomości za ww. lata, płatne w terminie 14 dni od doręczenia decyzji. W kwietniu 2017 r. przedsiębiorca zapłacił w całości podatek od nieruchomości wynikający z wydanych decyzji za lata 2013-2015. Czy podatek od nieruchomości należny za lata 2013-2015, a zapłacony w 2017 r. stanowi koszt uzyskania przychodu w 2017 r.? – pyta czytelnik.
Podatek od nieruchomości jako koszt inny niż koszt bezpośrednio związany z przychodem powinien być, zgodnie z art. 22 ust. 5c ustawy o PIT, potrącalny w dacie jego poniesienia. Za dzień poniesienia, stosownie do art. 22 ust. 5d ustawy o PIT, uważa się – co do zasady – dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku). Dla ustalenia momentu zaliczenia kwoty podatku od nieruchomości na podstawie otrzymanej decyzji do kosztów uzyskania przychodów nie jest zatem istotny moment zapłaty, ale moment ujęcia w księgach jako koszt.
Dla naszego przedsiębiorcy oznacza to, że podatek od nieruchomości za lata 2013-2015 zapłacony w 2017 r., będzie kosztem uzyskania przychodu w 2017 r., tj. w roku, w którym wydatek ujęto w księgach rachunkowych jako koszt na podstawie decyzji burmistrza miasta (por. interpretację Izby Skarbowej w Łodzi z 18 grudnia 2015 r., IPTPB3/4511- 253/15-2/MS oraz interpretację Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 24 kwietnia 2014 r., ITPB1/415-117/14/PSZ).
Autor jest doradcą podatkowym
podstawa prawna: art. 22 ust. 5c i 5d ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. DzU z 2016 r., poz. 2032 ze zm.)
podstawa prawna: Ustawa z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn. DzU z 2016 r., poz. 716 ze zm.)
masz pytanie, wyślij e-mail: tygodnikpodatki@rp.pl
