Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach dopiero po trzech latach i wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego wypowiedział się na temat spełnienia przez faktury warunku autentyczności i integralności.
Sprawa dotyczyła spółki z branży informatycznej, która zwróciła się z wnioskiem o interpretację na początku 2013 r. Napisała wówczas, że chce otrzymywać faktury od dostawców wyłącznie w wersji elektronicznej. Faktury wpływałyby na adres e-mail spółki w postaci pliku PDF lub JPG. Spółka planowała wdrożyć system kontroli biznesowej, który obejmowałby ocenę autentyczności pochodzenia (od kogo pochodzi e-mail) i integralności treści faktury (PDF, JPG) oraz sprawdzenie, czy faktura dokumentuje rzeczywiste transakcje, oraz jej zgodności z umową czy zamówieniami.
Po takiej weryfikacji faktury byłyby drukowane i przechowywane w formie papierowej. Spółka nie zamierzała natomiast przechowywać ich w formie elektronicznej ani też archiwizować otrzymanych e-maili.
Chciała się upewnić, że taki sposób archiwizacji oraz planowana kontrola biznesowa faktur gwarantuje autentyczność pochodzenia oraz integralność ich treści od momentu ich wystawienia do upływu terminu przedawnienia. Zapytała też, czy będzie mogła na ich podstawie odliczyć VAT.
W kwietniu 2013 r. dyrektor Izby Skarbowej wydał postanowienie o pozostawieniu wniosku o interpretację bez rozpatrzenia. Argumentował, że nie jest uprawniony do odpowiedzi, bo to na spółce ciąży obowiązek spełnienia tych wymogów, które nie powinny podlegać ocenie, ale być elementem stanu faktycznego.
Stanowisko fiskusa zakwestionował zarówno Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie (I SA/Kr 1505/13), jak i NSA (I FSK 447/14 ). Sądy uznały, że ponieważ ustawodawca użył w rozporządzeniu wykonawczym pojęć niedookreślonych, jakimi są: „autentyczność" i „integralność" faktur przesyłanych drogą elektroniczną, podatnik miał prawo wystąpić o interpretację tych określeń.
Na tej podstawie dyrektor Izby Skarbowej uznał stanowisko spółki za prawidłowe. Wskazał, że przepisy dopuszczają możliwość przechowywania faktur w dowolny sposób, o ile umożliwia on łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich wystawienia do momentu przedawnienia. Uznał, że jeśli spółka wprowadza system kontroli biznesowej, którego celem jest spełnienie tych wymogów, to należy przyjąć, że spełnione są warunki określone w § 6 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w sprawie przesyłania faktur w formie elektronicznej, zasad ich przechowywania oraz trybu udostępniania organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej.
Stwierdził też, że spółka może odliczyć VAT z przechowywanych w ten sposób faktur w zakresie, w jakim nabyte towary i usługi będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych.
Numer interpretacji: IBPP2/4512-688/15/ICz