Omawiając skutki podatkowe sezonowego podejmowania aktywności gospodarczej przez mieszkańców miejscowości wypoczynkowych, nie sposób nie odnieść się także do usług wyżywienia świadczonych letnikom. Możliwość korzystania z tzw. domowych posiłków cieszy się zainteresowaniem i to nie tylko wśród osób wynajmujących pokoje w prywatnych domach lub obiektach agroturystycznych, dla których gospodarze przygotowują posiłki. Jak zatem rozliczyć się z fiskusem z dochodów ze sprzedaży domowych obiadów?
Zasada powszechności opodatkowania (art. 9 ust. 1 ustawy o PIT) przewiduje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wskazanych w tym przepisie jako zwolnione od podatku, a także dochodów, w stosunku do których na podstawie ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. W pierwszej kolejności warto zwrócić uwagę na art. 21 ust. 1 pkt 43 ustawy o PIT, który przewiduje zwolnienie od podatku dochodów uzyskiwanych z tytułu wynajmu pokoi gościnnych w budynkach mieszkalnych położonych na terenach wiejskich w gospodarstwie rolnym osobom przebywającym na wypoczynku, jeżeli liczba wynajmowanych pokoi nie przekracza pięciu. Zwolnienie to odnosi się również do dochodów uzyskanych z tytułu wyżywienia takich osób. Korzystanie z tego zwolnienia z PIT w zakresie świadczonych usług gastronomicznych wymaga zatem łącznego spełnienia wszystkich warunków pozwalających na korzystanie ze zwolnienia z tytułu wynajmu pokoi gościnnych. Jeśli zatem przykładowo:
- liczba wynajmowanych pokoi przekroczy pięć albo
- usługi wynajmu pokoi lub usługi wyżywienia będą świadczone na rzecz innych osób niż przebywające na wypoczynku, albo
- usługi gastronomiczne będą świadczone na rzecz szerszego grona osób niż wskazane w przepisie,
– to nie będzie można zastosować opisanego zwolnienia do świadczonych usług gastronomicznych. Podatnik będzie musiał w takiej sytuacji zakwalifikować przychody osiągane z tytułu świadczenia „domowych" usług gastronomicznych do właściwego źródła przychodów. Będzie nim pozarolnicza działalność gospodarcza. Za taką działalność uznaje się m.in. działalność usługową prowadzoną we własnym imieniu w sposób zorganizowany i ciągły, bez względu na jej rezultat, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych źródeł przychodów (art. 5 pkt 6 ustawy o PIT). Świadczenie przez osobę fizyczną usług gastronomicznych na rzecz osób wypoczywających jest niewątpliwie działalnością usługową prowadzoną na własnym imieniu, nawet, gdy te usługi świadczone są w niewielkim rozmiarze. Aktywność taką cechuje jej zorganizowany i ciągły charakter. Osiągane z tego tytułu przychody powinny być więc kwalifikowane jako przychody osiągane z prowadzenia działalności gospodarczej.
W omawianym przypadku nie ma również przesłanek pozwalających na zaliczenie takich przychodów do przychodów z innych źródeł. Jeśli do przychodów ze świadczenia usług gastronomicznych na rzecz letników w domowej stołówce nie można stosować zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 43 ustawy o PIT (nie są spełnione łącznie wymagane warunki tego zwolnienia), to osiągane z tego tytułu dochody powinny zostać opodatkowane na zasadach właściwych dla prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej.
Autor jest doradcą podatkowym
