Prowizje i opłaty bankowe można ująć w kosztach

Prowadzę działalność gospodarczą opodatkowaną na zasadach ogólnych (pkpir). Koszty księguję metodą uproszczoną. Posiadam rachunek bankowy związany z wykonywaną działalnością. Jego posiadanie i wykorzystywanie do celów tej działalności generuje określone koszty, np. prowizje od wpłaty gotówki, prowizje za przelewy, miesięczną opłatę za prowadzenie konta oraz miesięczną opłatę za kartę do bankomatu. Czy wymienione opłaty bankowe mogę ujmować w kosztach w podatkowej księdze przychodów i rozchodów bezpośrednio na podstawie wyciągu bankowego czy też muszę w tym celu dodatkowo sporządzić dowód wewnętrzny? Pod jaką datą powinnam zaksięgować opłaty wynikające z ostatniego wyciągu bankowego za okres od 1 do 30 czerwca 2014 r., jeżeli został on wystawiony przez bank 2 lipca 2014 r.? – pyta czytelniczka.

Wyciąg bankowy jest dowodem księgowym zewnętrznym wystawianym przez bank obsługujący określony podmiot gospodarczy. Na podstawie ?art. 728 § 2 kodeksu cywilnego bank jest obowiązany do przesyłania posiadaczowi rachunku co najmniej raz w miesiącu bezpłatnie wyciągu z rachunku z informacją o zmianach stanu rachunku i ustaleniem salda, chyba że posiadacz wyraził pisemną zgodę na inny sposób informowania o zmianach stanu rachunku i ustaleniu salda. W rezultacie każdy posiadacz rachunku bankowego powinien przynajmniej raz w miesiącu otrzymać wyciąg bankowy sporządzony w formie papierowej lub elektronicznej.

Wpływ na funkcjonowanie firmy

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy o PIT. Poniesione wydatki mogą więc być kosztami uzyskania przychodów, jeżeli pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Wydatki związane z posiadaniem rachunku bankowego i przeprowadzaniem transakcji za jego pośrednictwem nie są co prawda bezpośrednio związane z osiąganymi przez podatnika przychodami, ale – jako ogólny koszt funkcjonowania firmy – stanowią koszty uzyskania przychodów.

Każdy wydatek musi być właściwie udokumentowany. Zgodnie z § 12 ust. 1 rozporządzenia ministra finansów ?z 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (DzU nr 152, poz. 1475 ze zm.), zapisy w księdze dokonywane są na podstawie prawidłowych i rzetelnych dowodów.

Trzeba odpowiednio udokumentować

Z § 13 pkt 4 rozporządzenia wynika, że za dowody księgowe uważa się również dowody opłat bankowych. Oznacza to, że opłaty bankowe ujmuje się w księdze podatkowej na podstawie dowodów wystawionych przez bank, którymi z reguły są wyciągi bankowe. To z wyciągu bankowego wynikają koszty związane z prowadzeniem rachunku bankowego.

Dowód wewnętrzny ?nie jest potrzebny

Sporządzenie dowodu wewnętrznego na okoliczność udokumentowania opłat bankowych nie jest ani konieczne, ani właściwe. Dowodem wewnętrznym mogą być bowiem udokumentowane wyłącznie te zdarzenia, które zostały wymienione w § 14 ww. rozporządzenia. Wśród przypadków wskazanych w tym przepisie, które wymagają udokumentowania dowodem wewnętrznym, nie ma opłat bankowych. Dlatego koszty w postaci opłat bankowych należy wpisywać do księgi podatkowej na podstawie dowodu zewnętrznego, jakim jest wyciąg bankowy wystawiony przez bank.

Potwierdziła to również Izba Skarbowa w Katowicach w interpretacji z 14 lutego 2014 r. (IBPBI/1/415-1152/13/AP). W piśmie tym czytamy, że: „Dowód w postaci wyciągu bankowego zawiera nie tylko opis operacji finansowych dokonywanych przez jednostkę, ale także kwoty pobrane przez bank z tytułu świadczonych usług bankowych, np. wysokość prowizji bankowych czy innych opłat związanych z dokonaniem operacji finansowych na rachunku bankowym. Wyciąg, na którym widnieją ww. kwoty, można uznać za dowód opłaty bankowej, o którym mowa ?w § 13 pkt 4 ww. rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Wyciąg bankowy stanowi dowód, w oparciu o który można dokonać zaliczenia wydatków dotyczących prowizji bankowych, wysokości pobranych odsetek, czy też innych opłat bankowych do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej bez względu na to, kto dokonuje wydruku, bank czy podatnik. Wydruk taki będzie mógł być uznany za dokument spełniający wymogi dowodu księgowego".

Podatnik, który ustala podatek dochodowy na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, może rozliczać koszty metodą uproszczoną, która polega na potrącaniu kosztów uzyskania przychodów tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione.

W dacie poniesienia

Podatnik stosujący tę metodę zalicza do kosztów uzyskania przychodów wydatki ?w dacie ich poniesienia, za którą uznaje się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu. Tak wynika ?z art. 22 ust. 4 i 6b ustawy o PIT. Skoro dowodem, na podstawie którego podatnik ujmuje opłaty bankowe w kosztach podatkowych, jest wyciąg bankowy, to data wystawienia tego wyciągu wyznacza datę zaksięgowania wynikających z niego kosztów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

Podatnik powinien więc zsumować wszystkie prowizje ?i opłaty bankowe wynikające ?z otrzymanego wyciągu bankowego i łączną kwotę tych wydatków wpisać w kolumnie ?13 pkpir, jako „pozostałe wydatki", pod datą wystawienia wyciągu bankowego. W przypadku gdy wyciąg bankowy zawierający zbiorcze zestawienie operacji z danego miesiąca został wystawiony przez bank już po zakończeniu tego miesiąca, to wydatki poniesione przez podatnika na prowizje ?i opłaty bankowe zwiększają koszty podatkowe dopiero ?w rozliczeniu za miesiąc, w którym nastąpiło wystawienie tego wyciągu (a nie za okres, którego dotyczą opłaty za usługi bankowe).

Przykład

Podatnik Krzysztof Wiśniewski ?w czerwcu otrzymał wyciąg bankowy związany z prowadzoną działalnością gospodarczą. Wyciąg, który dotyczył operacji bankowych za okres od 1 do ?31 maja 2014 r., został wystawiony przez bank 2 czerwca br.

Z wyciągu tego wynikają następujące wydatki:

- ?prowizje od wpłat gotówki ?w łącznej kwocie 60 zł,

- ?prowizje za wykonanie przelewów w łącznej ?kwocie 5 zł,

- ?opłata za prowadzenie rachunku bankowego: 20 zł,

- ?opłata za kartę do bankomatu: ?4 zł.

Łączna kwota opłat bankowych pobranych przez bank za okres od ?1 do 31 maja 2014 r. wyniosła 89 zł.

Pan Krzysztof zsumował wszystkie wydatki i jako jedną kwotę wpisał je do kolumny ?13 pkpir pod datą 2 czerwca 2014 r. Tym samym opłaty te, choć zostały pobrane przez bank już w maju br., będą kosztem uzyskania przychodów dopiero ?w czerwcu br. Przesądza o tym data wystawienia wyciągu bankowego.