Jak rozliczyć urządzenia służące do pozyskiwania energii ze słońca? Na to pytanie odpowiedział Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie.
Spór zaczął się od interpretacji fiskusa, o którą wystąpiła spółka prowadząca działalność związaną z pozyskiwaniem energii elektrycznej z odnawialnych źródeł. Zamierza rozpocząć inwestycję polegającą na montażu na otwartym terenie paneli (ogniw) fotowoltaicznych. Urządzenia te będą mocowane do gruntu za pomocą specjalnego systemu kotew, palowania czy też przy wykorzystaniu płyt betonowych. Ten sposób przytwierdzenia będzie umożliwiał w razie potrzeby wymontowanie ogniw, jak również ich wymianę na inne urządzenia prądotwórcze, nie powodując przy tym uszczerbku dla całości inwestycji.
Spółka zapytała, czy panele są budowlami w rozumieniu ustawy o podatkach i opłatach lokalnych i podlegają opodatkowaniu właściwą stawką liczoną od ich wartości. Twierdzi, że nie, za budowlę może bowiem być uznany jedynie system mocowania urządzeń technicznych do gruntu. Same panele nie powinny więc być opodatkowane.
Fiskus był innego zdania. Stwierdził, że panele usadowione na specjalnie dla nich przygotowanych mocowaniach tworzą wraz z nimi całość techniczno-użytkową. Jest to budowla, którą trzeba obciążyć daniną.
Sprawa trafiła do sądu. W skardze spółka argumentowała, że inwestycja składać się będzie z dwóch zasadniczych części: urządzeń technicznych oraz części budowlanej, do której zostaną te urządzenia przytwierdzone. Ze względu na łatwość wymontowania oraz wymianę ogniw na inne urządzenia prądotwórcze bez uszczerbku dla całej inwestycji nie można mówić o istnieniu powiązania elementów budowlanych i niebudowlanych w ten sposób, że składają się one na całość techniczno-użytkową.
Sąd uznał te argumenty. Stwierdził, że budowa paneli, które są elementami krzemowych płyt półprzewodnikowych zamocowanymi do gruntu za pomocą specjalnego systemu, oraz funkcja, jaką spełniają (zamiana energii słonecznej na elektryczną), sprawiają, że za budowle należy uznać jedynie ich części budowlane, tj. mocowania. W konsekwencji tylko one podlegają podatkowi od nieruchomości.
WSA odwołał się do znajdującego się w prawie budowlanym pojęcia budowli, przez którą należy rozumieć każdy obiekt niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, np. sieci techniczne, wolnostojące maszty antenowe, sieci uzbrojenia terenu, wolnostojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne. Zalicza się do nich także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową. W żadnym z tych katalogów nie zostały w sposób wyraźny wymienione panele czy ogniwa fotowoltaiczne. Na zaliczenie ich do tych kategorii nie wskazują też inne kryteria – budowa, wygląd oraz funkcja, jaką spełniają.
