Tak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w wyroku z 16 października 2013 r. (I SA/Sz 331/13).

Stan faktyczny

Podatniczka wraz z mężem jest współwłaścicielką lokalu przeznaczonego na wynajem. Był on zakupiony z majątku prywatnego. Jest wynajmowany na doby w zamian za czynsz. Umowa z najemcą jest spisywana na jedną lub kilka dób, tydzień bądź miesiąc. Podatniczka dodatkowo prowadzi działalność gospodarczą (handel artykułami spożywczymi) oraz wynajmuje prywatnie mieszkanie (długotrwała umowa najmu). Podkreśliła, że świadczone przez nią usługi najmu lokalu na krótkie okresy są sklasyfikowane w grupowaniu 55.20.19.0 PKWiU „Pozostałe usługi obiektów noclegowych turystycznych i miejsc krótkotrwałego zakwaterowania bez obsługi".

Zapytała, czy wynajem krótkotrwały można opodatkować według 8,5 proc. stawki ryczałtu w ramach najmu prywatnego. Sama uważała, że tak. W uzasadnieniu powołała się na art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Zgodnie z nim, 8,5-proc. stawkę podatku stosuje się do przychodów z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

Fiskus nie zgodził się z tym. W jego ocenie wskazane przez podatniczkę usługi najmu (PKWiU 55.20.19.0) nie są usługami wynajmowania nieruchomości o charakterze mieszkalnym stanowiącym majątek własny (tzw. najem prywatny). Zgodnie z klasyfikacją noszą bowiem znamiona usług tymczasowego zakwaterowania w blokach mieszkalnych, które dla celów opodatkowania ryczałtem zostały zakwalifikowane pod symbolem PKWiU 55.20.19.0.

Fiskus zwrócił uwagę, że lokal podatniczki został nabyty w celu wynajmu na krótkotrwałe okresy. Działania podatniczki, mające charakter zarobkowy, powtarzające się okresowo, prowadzone w sposób zorganizowany i ciągły, zawierają elementy definicji działalności gospodarczej. Przychody uzyskiwane z tytułu udostępnienia tego lokalu powinny zostać zaliczone do przychodów z działalności gospodarczej i opodatkowane w przewidziany dla nich sposób. Stosownie do art. 12 ust. 1 pkt 2 lit. e) ustawy o zryczałtowanym podatku, będą obciążone 17-proc. stawką ryczałtu.

Rozstrzygnięcie

Podatniczka zaskarżyła interpretację, ale przegrała spór. Oddalając jej skargę WSA w Szczecinie  potwierdził, że sporny najem spełnia wszystkie przesłanki uznania za działalność gospodarczą i nie mieści się w ramach najmu prywatnego. Najem i dzierżawa może być wykonywany w ramach działalności, jak i poza nią. Jednak, zdaniem sądu, ani sezonowa działalność, ani brak wykonywania przez przedsiębiorcę osobiście jakichkolwiek czynności, nie przeczy uznaniu prowadzonej działalności za działalność gospodarczą.

W ocenie WSA prowadzony przez skarżącą najem jest nastawiony na osiągnięcie zysku (dochodu) w postaci czynszu. Zakres najmu wskazuje zaś, że nie może on być prowadzony inaczej, niż w sposób zorganizowany i profesjonalny. Dla sądu istotnym przejawem działania w sposób zorganizowany jest to, że skarżąca nabyła przedmiotowy lokal z zamiarem przeznaczenia go na wynajem.

—oprac. Aleksandra Tarka

Zdaniem eksperta

Robert Nogacki, radca prawny z kancelaria prawnej Skarbiec

Omawiane orzeczenie można badać przez pryzmat przynajmniej dwóch zagadnień – stanu faktycznego przedstawionego w kwestionowanej interpretacji oraz nieostrych elementów definiujących działalność gospodarczą.

Składający wniosek o wydanie interpretacji musi wyczerpująco przedstawić stan faktyczny, który będzie podlegał ocenie. Wyznacza on granice, w jakich interpretacja wywoła określone skutki prawne. Ani sąd administracyjny, ani organ podatkowy nie są uprawnione do dochodzenia czy przypadkowo zawiera on niekorzystne dla strony okoliczności.

W negowanej interpretacji podatnik jasno podkreślił, że lokal zakupił w celu wynajmu. Jeśli więc - jak można przyjąć - pomiędzy nabyciem a przeznaczeniem na wynajem upłynął krótki okres czasu, to wyraźnie uwidoczniono zamiar świadomego działania nakierowanego na ciągłe i nieprzypadkowe generowanie zysków. Przyczyna nabycia oraz zaplanowanie tej operacji pozwoliło sądowi na wyciągnięcie dających się uzasadnić wniosków.

Wydanie orzeczenia o takiej treści ułatwił sądowi sam podatnik ujawniając swoją intencję. Dał on wcześniej organowi silny argument, który w połączeniu z definicją działalności gospodarczej skutkował niekorzystnym rozstrzygnięciem.

O pojęciu aktywności gospodarczej praktycy szeroko traktują - kryteria jej wykonywania w przedmiotowej sprawie nie są ścisłe i precyzyjne. Podatnikowi trudno bowiem mierzyć ciągłość i zorganizowanie najmu prywatnego, aby ustalić moment nabycia przez niego statusu przedsiębiorcy. Pomocne mogą być jednak dodatkowe wyznaczniki, takie jak rozmiar, profesjonalne zaplanowanie, reklama, inwestowanie lub ciąg zdarzeń życiowych (np. odziedziczenie pustostanu).