Rolety zewnętrzne należy bowiem uznać za element budynku, a nie jego wyposażenie.
Tak orzekł WSA w Gliwicach 23 kwietnia 2012 r. (III SA/Gl 1430/11).
Podatnik zajmujący się produkcją i montażem rolet aluminiowych zewnętrznych i żaluzji zwrócił się do organu podatkowego z pytaniem, czy usługi polegające na ich dostawie i montażu będą opodatkowane według stawki 8 proc. , jeśli roboty wykonywane są w obiektach budowlanych objętych społecznym programem mieszkaniowym.
Organ wyjaśnił, że na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy o VAT oraz § 7 ust. 1 rozporządzenia wykonawczego ministra finansów z 4 kwietnia 2011 r. podatnik nie może korzystać z preferencyjnej stawki, ponieważ stosuje się ją do usług o charakterze robót konserwacyjnych, które mają na celu utrzymanie sprawności technicznej budynku, wykonywanych w obiektach zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.
Organ uznał, że rolety i żaluzje należy zakwalifikować jako wyposażenie budynku, a usługi polegające na dostawie i montażu rolet powinny być opodatkowane stawką podstawową. W skardze do WSA podatnik argumentował, że montaż rolet jest modernizacją o której mowa w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, ponieważ unowocześnia mieszkanie oraz znacząco poprawia bezpieczeństwo. Ponadto rolety montowane są w sposób trwały, dlatego stają się częścią składową budynku.
Sąd uchylił interpretację. W uzasadnieniu wskazał, że rolety i żaluzje zewnętrzne są elementem budynku, a nie jego wyposażeniem, ponieważ ich główną funkcją jest zabezpieczenie przed włamaniem, a ponadto chronią przed hałasem i innymi czynnikami zewnętrznymi.
Usługi dostawy i montażu rolet i żaluzji zewnętrznych w obiektach zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym są więc objęte preferencyjną stawką.
—Krzysztof Kutek współpracownik Zespołu Zarządzania Wiedzą Podatkową firmy Deloitte
Radosław Pietrzak starszy menedżer w Dziale Doradztwa Podatkowego firmy Deloitte (biuro w Warszawie)
Komentuje Radosław Pietrzak starszy menedżer w Dziale Doradztwa Podatkowego firmy Deloitte (biuro w Warszawie)
Kwestia stosowania właściwej stawki VAT do usług montażu żaluzji i rolet rodzi spory między podatnikami a organami podatkowymi.
Przed 2011 r. (gdy obowiązywały stare stawki VAT – 7 proc., 22 proc.) w zasadzie nie budziło wątpliwości, że montaż żaluzji oraz rolet w budynkach, które spełniały definicję „budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym” (zob. art. 41 ust. 12a – 12c ustawy o VAT), może być opodatkowany stawką obniżoną do 7 proc.
Po zmianie stawek VAT, jaka nastąpiła od 2011 r., spór dotyczący możliwości stosowania obniżonej stawki dla montażu żaluzji oraz rolet dotyczy w zasadzie rozumienia pojęcie „modernizacji” użytego w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT. Przepis ten pozwala stosować 8-proc. stawkę w przypadku „modernizacji (…) obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym”.
W przepisach ustawy o VAT, jak również w przepisach innych aktów prawnych, w tym prawa budowlanego, nie ma definicji „modernizacji”. W rezultacie sporne jest, czy montaż rolet lub żaluzji może być uznany za modernizację i korzystać z obniżonej stawki VAT.
W mojej ocenie należy przyjąć słownikowe rozumienie pojęcia modernizacji, które oznacza „unowocześnienie czegoś przez wymianę starych elementów na nowe lub wprowadzenie nowych form działania”. Uważam, że w świetle takiej definicji można uznać, iż montaż rolet lub żaluzji skutkuje modernizacją danego obiektu mieszkaniowego. Rolety i żaluzje są montowane „na wymiar”, tym samym niewątpliwie stają się częścią danego obiektu.
Oczywiście możliwy jest ich demontaż, jednak zazwyczaj po demontażu nie można zamontować ich w innym obiekcie (podobnie jak np. okien). Montaż rolet oraz żaluzji zwiększa „użyteczność” danego lokalu (ochrona przed światłem słonecznym), a rolety mogą również pełnić funkcję antywłamaniową.
W konsekwencji uważam, że unowocześniają one dany lokal poprzez „wprowadzenie nowych form działania” i można w odniesieniu do usługi ich montażu stosować 8-proc. stawkę, jeśli usługa ta dotyczy budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Niemniej komentowana sprawa pokazuje, że wiąże się to z ryzykiem sporu z organami podatkowymi. -