[b]Tak stwierdziła Izba Skarbowa w Katowicach w interpretacji z 10 maja 2010 r. (IBPBI/2/423-272/10/PC).[/b]

Spółka prowadzi działalność na terenie Polski, a członkami jej zarządu są obywatele Belgii, którzy przyjeżdżają do Polski w celu spotkań z kierownictwem, uzgodnień w sprawie strategii działania spółki, spotkań z kontrahentami itp. Za swoją działalność nie otrzymują wynagrodzenia, jednak spółka ponosi koszty związane m.in. z ich pobytem w hotelu, podróżą i wyżywieniem. Pytała, czy może je zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu.

Zdaniem izby wskazane wydatki mają związek z prowadzoną działalnością i zostały poniesione w celu uzyskania przychodu, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów.

Jednocześnie nie mieszczą się w ustawowym katalogu kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów (art. 16 ust. 1 pkt 38 i 38a [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=3EC0892953EAF58605FEE453B6E7CBF6?id=115893]ustawy o CIT[/link]), ponieważ zarząd nie jest organem stanowiącym, lecz organem zarządzającym spółką, a wydatki związane z pobytem członków zarządu w Polsce można zakwalifikować jako świadczenia dwustronnie zobowiązujące.

Konieczne jest przy tym wykazanie, że między wydatkiem a przychodem istniał związek przyczynowo-skutkowy i spółka mogła oczekiwać przychodu w rezultacie poniesienia kosztów. Ponadto wydatki powinny być w odpowiedni sposób udokumentowane, bo w celu wykazania związku między kosztem i przychodem podatnik musi dysponować wymaganymi przez prawo dowodami.

[i]Autor jest konsultantem w Zespole Zarządzania Wiedzą PricewaterhouseCoopers[/i]

[ramka][b]Komentuje Marta Siedlecka, konsultantka w Dziale Prawnopodatkowym PricewaterhouseCoopers:[/b]

Izba potwierdziła, że wydatki wynikające ze służbowych podróży członków zarządu podejmowanych w celu bieżącego zarządzania spółką są kosztami uzyskania przychodów w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. Takie jest dominujące stanowisko organów podatkowych. Jednak na podatniku spoczywa obowiązek wykazania związku kosztu z przychodem oraz jego właściwego udokumentowania.

Nie ma tu zastosowania art. 16 ust. 1 pkt 38 ustawy o CIT, wyłączający z kosztów podatkowych wydatki związane z jednostronnymi świadczeniami na rzecz udziałowców (akcjonariuszy) niebędących pracownikami.

Nawet jeśli członkowie zarządu są udziałowcami (akcjonariuszami), to jednak w związku z podróżą służbową wykonują określone czynności na rzecz spółki, a zatem świadczeniu ze strony spółki odpowiada wzajemne świadczenie udziałowca (akcjonariusza).

Za jednostronne świadczenie należałoby natomiast uznać przykładowo korzystanie przez członka zarządu będącego udziałowcem (akcjonariuszem) z samochodu służbowego do celów prywatnych.

Wydatki na pobyt służbowy członków zarządu nie są też objęte wyłączeniem przewidzianym w art. 16 ust. 1 pkt 38a ustawy o CIT, który wyklucza z kosztów uzyskania przychodów wszystkie świadczenia na rzecz członków rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub organów stanowiących osób prawnych z wyjątkiem wynagrodzenia wypłacanego z tytułu pełnionych funkcji. Jak słusznie wskazała izba, zarząd nie jest organem stanowiącym, ale wykonawczym.

Warto jednak wspomnieć o ograniczeniu wynikającym z art. 16 ust. 1 pkt 51 ustawy o CIT, zgodnie z którym w razie odbycia podróży służbowej prywatnym samochodem członka zarządu zwrot wydatków będzie kosztem podatkowym jedynie do wysokości odpowiadającej iloczynowi stawki za 1 km przebiegu i liczby przejechanych kilometrów.[/ramka]