W PIT-11 wpisujemy tylko kwoty faktycznie odliczone

Wynika tak z [b]interpretacji Izby Skarbowej w Warszawie z 29 stycznia 2009 r. (IPPB2/415-1533/08-2/MK).[/b]

Przedsiębiorca przesunął w 2008 roku termin wypłaty dla grupy pracowników na późniejszy (z końca na początek miesiąca). Skutek był taki, że jego pracownicy otrzymali w 2008 roku 11 wypłat mimo ciągłości zatrudnienia. Płatnik się zastanawiał, [b]czy w PIT-11 wystawianym dla pracowników powinien wykazać za ubiegły rok koszty uzyskania przychodu faktycznie zastosowane, tzn. za 11 miesięcy, czy też w związku z przepracowaniem pełnego roku, za 12 miesięcy?[/b]

Przedsiębiorca uważał, że powinien wykazać koszty uzyskania przychodu faktycznie zastosowane, czyli za jedenaście miesięcy. Izba skarbowa przyznała mu rację.

[srodtytul]W sposób zryczałtowany[/srodtytul]

Wysokość kosztów uzyskania przychodów ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych ustawodawca określił w sposób zryczałtowany. Oznacza to, że jest limitowana i to zarówno w skali miesiąca, jak i całego roku. Znajduje to swoje odzwierciedlenie w treści art. 32 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten określa zasady poboru zaliczki na podatek dochodowy m.in. od przychodów ze stosunku pracy. Zgodnie z nim koszty uzyskania przychodów mogą być uwzględnione przez płatnika jedynie w miesiącu, w którym pracownik otrzymuje przychody ze stosunku pracy, przy czym ich wysokość nie może przekroczyć w 2008 r. 111 zł 25 gr miesięcznie lub 139 zł 06 gr – gdy miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę.

[srodtytul]Gdy nie ma pensji[/srodtytul]

Tym samym, jeżeli pracownik, np. z powodu przyjętego w zakładzie pracy systemu wypłaty wynagrodzeń, nie uzyskał w danym miesiącu przychodów ze stosunku pracy, koszty uzyskania przychodów za ten miesiąc nie mogą być odliczone przez płatnika. W konsekwencji, przy sporządzaniu informacji PIT-11, płatnik zobowiązany jest do wykazania kosztów uzyskania przychodów faktycznie uwzględnionych w trakcie roku, tj. za 11 miesięcy w przypadku dokonania w roku 11 wypłat.

[srodtytul]Uprawnienia pracowników[/srodtytul]

Pracownicy mają jednak prawo uwzględnić pełne koszty uzyskania przychodów, należne za wszystkie przepracowane miesiące, tj. w tym wypadku za 12 miesięcy, w zeznaniu podatkowym – PIT-37 lub PIT-36. Również w razie dokonania rocznego obliczenia podatku przez płatnika (PIT-40), uwzględnia on przysługujące koszty uzyskania przychodów za wszystkie miesiące, w których pracownik świadczył pracę.

Koszty uzyskania przychodów przysługują pracownikowi za 12 miesięcy, bez względu na regulamin wynagradzania w części dotyczącej systemu wypłaty wynagrodzeń, jeśli tylko w tym okresie pracownik zgodnie z umową świadczył pracę na rzecz zakładu pracy.

[ramka][b]Ile miesięcznie, a ile rocznie[/b]

[b]Do obliczenia dochodu uzyskanego w 2008 r. ze stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej koszty uzyskania przychodów:[/b]

- wynoszą 111 zł 25 gr miesięcznie i 1335 zł rocznie przy jednej umowie;

- nie mogą przekroczyć łącznie 2002 zł 5 gr za rok podatkowy, gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z więcej niż jednego stosunku pracy;

- wynoszą 139 zł 6 gr miesięcznie i 1668 zł 72 gr rocznie, gdy miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę;

- nie mogą przekroczyć łącznie 2502 zł 56 gr za rok podatkowy, gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z więcej niż jednego stosunku pracy, a miejsce jego zamieszkania jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy i podatnik nie uzyskuje dodatku za rozłąkę. [/ramka]