[link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=80474]Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych[/link] przyznaje podatnikom możliwość wyboru sposobu opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c, a więc stawką liniową 19 proc.

Jeśli zdecydują się na taki sposób rozliczania, obowiązani są do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania, a jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego – do dnia poprzedzającego dzień rozpoczęcia tej działalności, nie później jednak niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu.

[srodtytul]Są ograniczenia[/srodtytul]

Jeżeli podatnik, który wybrał taki sposób opodatkowania, uzyska z działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie lub z tytułu prawa do udziału w zysku spółki niemającej osobowości prawnej przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, odpowiadających czynnościom, które podatnik lub co najmniej jeden ze wspólników:

- wykonywał w roku poprzedzającym rok podatkowy lub

- wykonywał lub wykonuje w roku podatkowym

– w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy, podatnik ten traci w roku podatkowym prawo do opodatkowania w sposób określony w art. 30c i jest obowiązany do wpłacenia zaliczek od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonych przy zastosowaniu skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, oraz odsetek za zwłokę od zaległości z tytułu tych zaliczek.

Możliwości wyboru sposobu opodatkowania określonego w art. 30c – według liniowej stawki 19 proc. – [b]zostali zatem pozbawieni ci podatnicy, którzy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej uzyskują przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, a usługi te są tożsame z czynnościami, które podatnik wykonywał bądź wykonuje na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy w roku podatkowym lub roku poprzedzającym rok podatkowy w ramach stosunku pracy.[/b]

Potwierdza to [b]interpretacja Izby Skarbowej w Warszawie z 9 marca 2010 r. (IPPB1/415-55/10-2/EC)[/b].

[srodtytul]Radca prawny to nie prawnik...[/srodtytul]

Czytamy w niej: „czynności składające się na treść wykonywania zawodu radcy prawnego, a więc na przedmiot usług, które wnioskodawczyni zamierza świadczyć na rzecz byłego pracodawcy, nie odpowiadają czynnościom wykonywanym przez nią uprzednio w charakterze prawnika, aplikanta radcowskiego zatrudnionego na podstawie umowy o pracę.

Poza tym czynności wykonywane obecnie nie mogły być wykonywane wcześniej, ponieważ nie zezwalały na to przepisy ustawy z 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (tj. z 2002 r. DzU nr 123, poz. 1059 ze zm.).

Zgodnie z art. 4 ust. 1 i art. 6 ust. 1 ustawy z 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (tj. DzU z 2002 r. nr 123, poz. 1059 ze zm.) zawód radcy prawnego polega na świadczeniu pomocy prawnej, a w szczególności na udzielaniu porad prawnych, sporządzaniu opinii prawnych, opracowywaniu projektów aktów prawnych oraz występowaniu przed sądami i urzędami.

Wykonywanie zawodu radcy prawnego polega na świadczeniu pomocy prawnej z wyjątkiem występowania w charakterze obrońcy w postępowaniu karnym i w postępowaniu w sprawach o przestępstwa skarbowe.

Natomiast celem aplikacji radcowskiej na podstawie art. 32 ust. 1 ww. ustawy jest przygotowanie aplikanta do należytego i samodzielnego wykonywania zawodu radcy prawnego”.

[srodtytul]... i ma inne uprawnienia [/srodtytul]

W tym jednak przypadku do zakresu obowiązków wnioskodawczyni nie należało świadczenie pomocy prawnej, czyli np. reprezentowanie klientów przed sądami i innymi organami ani sporządzanie opinii prawnych lub udzielanie porad prawnych, które to czynności, zgodnie z obowiązującymi przepisami, zastrzeżone są wyłącznie dla radców prawnych i adwokatów.

A to oznacza, że [b]przedmiot świadczenia usług na rzecz klientów spółki (byłego pracodawcy) na podstawie umowy współpracy będzie różny od zakresu jej obowiązków realizowanych w ramach umowy o pracę ze spółką na stanowisku prawnika, a następnie w ramach aplikacji radcowskiej.[/b]

W tej sytuacji izba stwierdziła, że podatniczka może wybrać stawkę liniową. Nie zachodzą bowiem okoliczności, o których mowa w art. 9a ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

„Wobec tego dochody uzyskiwane przez wnioskodawczynię w ramach prowadzonej działalności gospodarczej będą mogły być opodatkowane 19-proc. podatkiem liniowym na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pod warunkiem wybrania tej formy opodatkowania w stosownym, a określonym w art. 9a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, terminie”.