[b]Wynika tak z interpretacji Izby Skarbowej w Warszawie z 26 lutego 2010 r. (nr IPPB1/415-970/09-2/ES). [/b]
Z pytaniem zwrócił się przedsiębiorca, który prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna. Na podstawie umowy zawartej w 2005 r. wydzierżawił grunt od innej firmy. Wybudował na nim pawilon handlowy, który został oddany do użytku w 2009 r. Pyta teraz, czy może zastosować stawkę amortyzacji wynoszącą 10 proc. rocznie.
Zdaniem wnioskodawcy użytkowanie budynku niemieszkalnego, który jest inwestycją w obcym środku trwałym, pozwala zastosować stawkę w wysokości 10 proc. rocznie. W tej sytuacji okres amortyzacji wyniósłby dziesięć lat.
Dyrektor Izby Skarbowej nie zgodził się jednak z takim stanowiskiem. Przypomniał, że co do zasady wydatki na nabycie środków trwałych, w tym budynków, nie są kosztem uzyskania przychodów, chyba że dochodzi do ich sprzedaży. Mogą być jednak zaliczone do kosztów poprzez odpisy amortyzacyjne, dokonywane zgodnie z przepisami podatkowymi. Chodzi o odpisy z tytułu zużycia środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.
Zgodnie z art. 22a ust. 1 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=10262FC1073B762619FDEACA577A7BA7?id=80474]ustawy o PIT[/link] amortyzacji podlegają budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością; maszyny, urządzenia i środki transportu oraz inne przedmioty o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok.
Z kolei przepis art. 22a ust. 2 stanowi, iż amortyzacji podlegają również przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych; budynki i budowle wzniesione na cudzym gruncie oraz składniki majątku niestanowiące własności podatnika, wykorzystywane na potrzeby prowadzonej przez niego działalności.
Jak czytamy w interpretacji, nowe obiekty postawione na cudzej ziemi są specyficznym środkiem trwałym. Nie mogą być własnością przedsiębiorcy, który je zbudował, ponieważ wszystko, co jest związane na trwałe z gruntem, należy do jego właściciela.
Zgodnie z art. 22j ust. 4 ustawy o PIT podatnicy mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla przyjętych do używania inwestycji w obcych środkach trwałych. Nie dotyczy to jednak pawilonu handlowego wybudowanego na cudzym gruncie, który zaliczany jest do środków trwałych podatnika, który go postawił. W tej sytuacji wnioskodawca musi zastosować takie same zasady jak przy amortyzacji własnego środka trwałego. Właściwa stawka wyniesie więc 2,5 proc., a nie 10 proc.
