Zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 2 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=172827]ustawy o VAT[/link] miejscem dostawy towarów, które są instalowane lub montowane z próbnym uruchomieniem lub bez niego przez dokonującego ich dostawy lub przez podmiot działający na jego rzecz (z wyłączeniem sytuacji, w których instalacja lub montaż ogranicza się do prostych czynności umożliwiających funkcjonowanie montowanego lub instalowanego towaru zgodnie z jego przeznaczeniem), jest miejsce, w którym towary są instalowane lub montowane.
Na gruncie tego przepisu dostawy towarów instalowanych lub montowanych w innych państwach członkowskich nie stanowią najczęściej wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów (zob. art. 13 ust. 4 pkt 1 ustawy o VAT), lecz zwykłe dostawy towarów podlegające opodatkowaniu w państwie członkowskim instalacji lub montażu (w Polsce są to dostawy towarów poza terytorium kraju).
Interpretacja wspomnianego przepisu budzi jednak spory w przypadku dostaw towarów, które są instalowane lub montowane poza terytorium Unii Europejskiej. W grę wchodzi przyjęcie jednego z dwóch stanowisk. Po pierwsze można przyjąć, że dostawy takie stanowią eksport towarów. Po drugie, że stanowią zwykłe dostawy towarów poza terytorium Polski.
Dominuje pierwsze ze wskazanych stanowisk, tj. że dostawy towarów, które są instalowane lub montowane poza terytorium Unii Europejskiej, nie stanowią eksportu towarów, lecz dostawy towarów poza terytorium kraju (osobiście mam wątpliwości co do takiego stanowiska; w przeciwieństwie bowiem do transakcji wewnątrzwspólnotowych w przypadku eksportu towarów brak jest wyłączenia dotyczącego przemieszczenia towarów instalowanych lub montowanych).
Stanowisko takie zajął np. [b]dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 28 marca 2008 r. (IPPP1-443-18/08-2/AB)[/b] oraz [b]dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z 3 kwietnia 2008 r. (ITPP2/443-8/08/RS).[/b]
W tej ostatniej interpretacji czytamy, że „przedmiotowa dostawa linii produkcyjnej wraz z montażem stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2 i tym samym nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Opodatkowanie tych czynności nastąpi bowiem na terytorium kraju, w którym towary są instalowane lub montowane, tj. na terytorium Rosji według przepisów i zasad obowiązujących w tym kraju”.
Przyjęcie takiego stanowiska oznaczać będzie w sytuacji przedstawionej w pytaniu, że dostawa urządzenia (zakładając, że jego montaż nie ogranicza się do prostych czynności umożliwiających jego funkcjonowanie) nie stanowi dla spółki z o.o. eksportu towarów, lecz dostawę towarów, która – z punktu widzenia polskich przepisów – będzie podlegać opodatkowaniu VAT na Białorusi.
Dostawę tę spółka powinna udokumentować (zakładając, że nie jest zarejestrowana na Białorusi jako podatnik VAT i nie wystawia białoruskiej faktury) fakturą uproszczoną, o której mowa w § 25 rozporządzenia o fakturach, a więc bez stawki (lub ze stawką „NP”, czyli „nie podlega”) i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem. Dostawa tego urządzenia powinna zostać wykazana przez spółkę w poz. 21 deklaracji VAT-7/VAT-7K/VAT-7D.
[i]Autor jest doradcą podatkowym [/i]
[b]Podstawa prawna:[/b]
[i]– [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=172827]ustawa z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (DzU nr 54, poz. 535 ze zm.)[/link],
– § 25 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=539DBF589FB22132B667849B5C8A7580?id=291169]rozporządzenia z 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów[/link][/i]
