Tak więc spółka, która wykonała roboty budowlane w grudniu 2007 r., zaliczy otrzymaną za nie kwotę do swoich przychodów podatkowych dopiero w styczniu 2008 r., ponieważ dopiero wtedy zamawiający potwierdził je przejściowym świadectwem płatności podpisanym przez strony.

Tak zdecydował dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie (nr IP-PB3-423-534/07-2/JG). W interpretacji nie zgodził się ze stanowiskiem podatnika, że przychód z tytułu usług budowlanych wykonanych w grudniu 2007 r. jako związany z częściowym wykonaniem usługi należało uznać za przychód 31 grudnia 2007 r. Podatnik powołał się na art. 12 ust. 3 i 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (tj. CIT).

Usługi budowlane robót drogowych, jakie prowadzi podatnik, są rozciągnięte w czasie, a umowy FIDIC zawarte z inwestorami przewidują częściowe fakturowanie poszczególnych etapów budowy na podstawie przejściowego świadectwa płatności. Zwykle okresem rozliczeniowym jest dany miesiąc. Wykonane w takim okresie rozliczeniowym prace są przedkładane do akceptacji przez zamawiającego w postaci właśnie przejściowego świadectwa płatności, które jest podpisywane w ciągu 30 dni od końca okresu rozliczeniowego. Dopiero potem, czyli w ciągu siedmiu dni od zaakceptowania i podpisania świadectwa przez inwestora, wystawiana jest faktura VAT.

Dyrektor warszawskiej Izby Skarbowej nie podzielił opinii podatnika. Choć, jak podkreślił, ustawa o CIT nie zawiera definicji przychodu, to jednak – co do zasady – za przychód podatkowy można uznać każde przysporzenie majątkowe o trwałym charakterze. O tym, czy zaliczone zostanie do przychodów danej osoby prawnej, decyduje definitywny charakter przysporzenia, tzn. taki, że w sposób trwały powiększa jej aktywa. Dlatego z reguły przysporzenie majątkowe uznaje się za przychód podatkowy w dacie jego faktycznego uzyskania, a więc na zasadzie kasowej. Wyjątek stanowią przychody związane z działalnością gospodarczą, które dla celów CIT rozpoznawane są na zasadzie memoriałowej, czyli są przychodem podatkowym w dacie, w której stały się należne, bez względu na to, czy podatnik faktycznie je otrzymał.

Do naszego podatnika zastosowanie ma art. 12 ust. 3 ww. ustawy, zgodnie z którym za przychody osiągnięte w roku podatkowym uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Momentem zaś jego powstania, w myśl art. 12 ust. 3a, jest dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później jednak niż dzień wystawienia faktury lub uregulowania należności.

W uzasadnieniu interpretacji organ podatkowy podkreślił więc, że dopiero ostateczne rozliczenie kosztów robót zrealizowanych w danym okresie rozliczeniowym powoduje po stronie kontrahenta obowiązek zapłaty należności. Skoro roboty drogowe wykonane w grudniu 2007 r. zostały potwierdzone dopiero w styczniu 2008 r., to spółka dopiero w tym miesiącu powinna zaliczyć otrzymaną za nie zapłatę do swoich przychodów podatkowych.