Tak wynika z orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 28 lutego 2008 r. (I SA/Po 1540/07).
Spór dotyczył wydatków spółki zajmującej się sprzedażą biżuterii. Wyposaża ona sprzedawców w swoich salonach jubilerskich w garnitury oraz kostiumy z logo firmy. Stroje pozostają własnością firmy i są wydawane na podstawie regulaminu pracy. Zdaniem spółki art. 15 i 16 ustawy o CIT pozwala zaliczyć w koszty wydatki na zakup służbowej odzieży, jeżeli w widoczny sposób jest oznaczona logo firmy i jej nazwą. Wtedy traci charakter ubioru osobistego. Wydatki na służbowy strój można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu jako działanie reklamowe.
Organy podatkowe powołały się jednak na art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji. Ich zdaniem wydatki na zakup odzieży służbowej (oznaczonej charakterystycznymi cechami, jak barwa, krój, logo) dla pracowników stanowią właśnie koszty reprezentacji spółki.
Sąd podzielił jednak argumentację podatnika. Jego zdaniem pracownicy ubrani w stroje zaopatrzone w logo reklamują swoją firmę. Sąd uznał, że opatrzenie strojów logo nie ma nic wspólnego z reprezentacją. Wydatki takie należy więc zaliczyć do kosztów reklamy, a nie reprezentacji.
Podobny pogląd przedstawił WSA w Warszawie wyroku z 27 kwietnia 2007 r. (III SA/Wa 2644/ 06).
Autor jest adwokatem z kancelarii Krotoski-Adwokaci w Poznaniu
