Zdarza się, że firma kupuje lokal mieszkalny (np. z przeznaczeniem na wynajem), a oprócz lokalu mieszkaniowego nabywa również udział w lokalu niemieszkalnym, tj. podziemnej hali garażowej objęty odrębną księgą wieczystą wraz z udziałem w nieruchomości wspólnej, w której znajduje się miejsce postojowe wyodrębnione tylko do jej użytku. Hala garażowa, w której znajduje się miejsce postojowe (również przeznaczone na wynajem), jest nieruchomością odrębną od mieszkania. Miejsce postojowe (udział we własności nieruchomości niemieszkalnej w postaci podziemnej hali garażowej z wyodrębnionym do używania miejscem postojowym) podatnik może uznać za środek trwały odrębny od nabytego mieszkania (lokalu mieszkalnego będącego nieruchomością lokalową). Pogląd taki potwierdziła Izba Skarbowa w Bydgoszczy w interpretacji z 10 marca 2014 r. (ITPB3/423-597/13/PST) oraz w interpretacji z 1 kwietnia 2014 r. (ITPB1/415-11/14/PSZ).
Jeżeli jednak podatnik nabyłby prawo do korzystania z miejsca postojowego (np. w garażu podziemnym), które byłoby integralnie związane z prawem własności do lokalu mieszkalnego i nie mogło stanowić przedmiotu odrębnej sprzedaży (tj. miejsce postojowe byłoby pomieszczeniem przynależnym lokalu mieszkalnego), to w takim przypadku lokal mieszkalny i przynależne miejsce postojowe stanowiłyby jeden środek trwały – lokal mieszkalny (interpretacja Izby Skarbowej w Warszawie z 16 stycznia 2013 r., IPPB1/415-1223/12-4/MT).
Przykład
Przedsiębiorca nabył mieszkanie z zamiarem wykorzystywania jego części do działalności gospodarczej oraz osobno nabył miejsce parkingowe w podziemnej hali garażowej. Miejsce to jest odrębnym od lokalu mieszkalnego przedmiotem nabycia, zostało kupione w drodze odrębnej umowy. Miejsce parkingowe jest kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania. Miejsce parkingowe jest wykorzystywane wyłącznie w prowadzonej działalności gospodarczej, gdyż jest tam przechowywany samochód będący środkiem trwałym firmy. Nabyte na własność miejsce parkingowe podatnik ma prawo wprowadzić do ewidencji środków trwałych i dokonywać odpisów amortyzacyjnych, a odpisy te zaliczać do kosztów uzyskania przychodów (interpretacja Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 31 maja 2016 r., ITPB1/4511-243/16-3/JŁ).
Autor jest doradca podatkowym
Podstawa prawna:
art. 16a ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. DzU z 2016 r. poz. 1888 ze zm.)
art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. DzU z 2016 r. poz. 2032 ze zm.)