Sprawa dotyczyła spółki, która prowadzi działalność badawczo-rozwojową i ponosi koszty osobowe związane z zatrudnianiem osób. Chciała się upewnić co do kilku kwestii związanych ze stosowaniem ulgi B+R, ale kością niezgody okazało się wynagrodzenie za czas urlopu oraz choroby załogi.
Fiskus uznał bowiem, że w przypadku nieprzepracowania przez pracownika pełnego miesiąca wynagrodzenie za czas urlopu czy chorobowe nie może stanowić kosztów kwalifikowanych w takiej części, w jakiej czas pracy poświęcony na wykonywanie działalności B+R pozostaje w ogólnym czasie pracy.
Spółka uważała natomiast, że wszystkie należności ze stosunku pracy oraz sfinansowane przez płatnika składki z ich tytułu stanowią koszty kwalifikowane w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy w danym miesiącu.
Z tym zgodził się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie. Jego zdaniem do kosztów kwalifikowanych należą przychody pracowników B+R zaliczone na podstawie art. 12 ustawy o PIT, w tym sporne wynagrodzenia przysługujące pracownikowi w trakcie urlopu i choroby.
Pracownicy skarżącej spółki zatrudnieni na umowy o pracę, zlecenie czy o dzieło zajmują się wyłącznie działalnością badawczo-rozwojową. Za okres przebywania na urlopie wypoczynkowym, choroby czy innej usprawiedliwionej nieobecności uzyskują stosowne wynagrodzenie, sfinansowane przez płatnika składek z tytułu tych należności, które stanowi koszt uzyskania przychodów dla jego pracodawcy i jednocześnie koszt kwalifikowany z art. 18d ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT. W ocenie sądu nie ma podstaw do wyłączenia przychodów pracownika B+R, gdy nie świadczy on pracy z powodu urlopu czy choroby.
Stanowisko w tym zakresie potwierdził Naczelny Sąd Administracyjny. Jego zdaniem w świetle spornej regulacji rozliczeniu pomiędzy koszty zwykłe i kwalifikowane podlegają świadczenia z art. 12 ust. 1 ustawy o PIT. Dlatego że – jak tłumaczył sędzia NSA Sylwester Golec – chodzi o świadczenia ze stosunku pracy pracowników. Obejmują one nie tylko wynagrodzenie za czas, kiedy praca była efektywnie świadczona, ale także inne należności, które składają się na wynagrodzenie pracownika.
Kosztem są także te świadczenia pracownicze, które nie są wynagrodzeniem za pracę realnie wykonaną, np. za urlop czy chorobę. Wyrok jest prawomocny.
Sygnatura akt: II FSK 3033/19
