Na wtorkowym posiedzeniu rząd przyjął projekt noweli do ustawy o VAT. Może mieć ona duże znaczenie dla firm, które działają na niewielką skalę, ale nie ograniczają się do Polski. Dziś przedsiębiorcy o obrotach do 200 tys. zł mogą wybrać zwolnienie z VAT w kraju. Jednak gdy podejmą działalność w innym kraju UE, często muszą odprowadzać VAT już od pierwszej wykonanej tam czynności sprzedaży towarów czy świadczenia usług.
Zwolnienie z VAT dla małych firm także w innych krajach UE?
Temu zwolnieniu towarzyszy symetryczne niejako zwolnienie dla firm z innych krajów UE. Takie przedsiębiorstwa, zarejestrowane w Polsce dla celów VAT będą mogły korzystać ze zwolnienia z tego podatku, jeśli nie przekroczą kwoty obrotu 200 tys. zł rocznie.
Nowe przepisy wdrażają europejską dyrektywę 2020/285, nowelizującą dyrektywę o VAT (2006/112/WE). Ma ona ułatwić podejmowanie działalności w różnych krajach członkowskich przez małych i średnich przedsiębiorców. Przepisy wydane na podstawie tej dyrektywy mają obowiązywać od początku 2025 roku.
Korzystanie z tego transgranicznego zwolnienia w Polsce będzie zależało od spełnienia kilku warunków. Przedsiębiorca będzie musiał mieć status podatnika VAT w swoim kraju macierzystym. Zostanie objęty obowiązkiem składania co kwartał informacji o obrotach osiąganych w każdym państwie członkowskim, w którym prowadzi działalność. Podatnicy korzystający ze zwolnienia w państwie członkowskim, w którym nie posiadają siedziby działalności gospodarczej, będą obowiązani – poza limitem krajowym zwolnienia – do przestrzegania także ogólnego limitu unijnego (100 tys. euro). Po przekroczeniu jednego z tych limitów prawo do zwolnienia przestanie przysługiwać.
W projekcie przewidziano też zmiany definiujące na nowo miejsce świadczenia niektórych usług. Chodzi m. in. o wstęp na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, w przypadku gdy obecność ostatecznego odbiorcy takich usług jest wirtualna. Nowe przepisy dotyczą różnego rodzaju transmisji z takich wydarzeń, często do innych krajów. Miejscem opodatkowania takich usług będzie miejsce ich „konsumpcji”, tj. kraj w którym konsument ma siedzibę lub miejsce zamieszkania.
