W przypadku drugiej strony transakcji zagadnienie korekty cen jest nieco odmienne. Koszty co do zasady dzielą się na te, które są bezpośrednio związane z przychodami (np. koszty zakupu materiału do produkcji), czyli tzw. koszty bezpośrednie, oraz te, które nie są bezpośrednio związane z przychodami, czyli tzw. koszty pośrednie.
Co do zasady, podobnie jak w przypadku korekty przychodów, w sytuacji gdy korekta kosztów wynika z błędu popełnionego przy wystawianiu faktury, nie ma wątpliwości, że należy ją ująć w dacie rozpoznania pierwotnego kosztu.
Brak odpowiedzi w przepisach
Wątpliwości pojawiają się przy korekcie kosztów wynikających z innych okoliczności. Chociaż przepisy ustawy o CIT nie regulują momentu ujęcia takiej korekty, to jednak nie można zapominać, że w sposób precyzyjny regulują moment ujęcia samych kosztów uzyskania przychodów. Teoretycznie w związku z brakiem regulacji dotyczącej korekt istnieje możliwość argumentowania, że należy wtedy stosować na zasadach analogii przepisy ogólne. W takim przypadku jedynie korekty kosztów wynikające z błędów na fakturze oraz korekty kosztów bezpośrednich, w przypadku których odpowiadające im przychody zostały poniesione we wcześniejszym okresie rozliczeniowym, a które to korekty nastąpiły do dnia:
1. sporządzenia sprawozdania finansowego, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania, jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzania takiego sprawozdania albo
2. złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia tego zeznania, jeżeli podatnicy, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie są zobowiązani do sporządzania sprawozdania finansowego
– byłyby przez podatnika rozpoznawane w okresie, w którym dane koszty zostały pierwotnie poniesione.
Potwierdzenie w interpretacjach
Na takim stanowisku stoją organy podatkowe, które akcentują, że w związku z brakiem szczególnych przepisów regulujących sposób rozpoznania korekt, każdorazowo należy odnieść się do pierwotnego kosztu i korekta powinna zostać rozliczona w okresie, w którym został potrącony ten koszt. Izba Skarbowa w Katowicach, w interpretacji z 2 października 2014 r. (IBPBI/2/ 423-793/14/KP) stwierdziła, że „skoro przepisy updop nie przewidują odrębnego momentu dla korekty kosztów, to korekty te należy odnieść do momentu, w którym koszt ten został potrącony. Dotyczy to zarówno tzw. kosztów pośrednich, jak i bezpośrednich, bez znaczenia jest również, czy korekta powoduje zmniejszenie czy też zwiększenie kosztów uzyskania przychodu".
Dlatego też, mimo że istnieją argumenty przemawiające za ujmowaniem korekt kosztów w bieżącym okresie, takie podejście może narazić podatnika na spór z organami podatkowymi. Obecnie organy podatkowe uznają, że podatnicy powinni ujmować korekty kosztów w okresie rozliczeniowym, w którym koszty te były poniesione. W przypadku korekt odnoszących się do lat wcześniejszych będzie się to wiązało z koniecznością złożenia korekty deklaracji CIT-8.
—Michał Jezierski jest konsultantem w dziale prawnopodatkowym PwC
