Czego dotyczył spór
Spółka prowadząca działalność gospodarczą w zakresie pozyskiwania energii elektrycznej z odnawialnych źródeł zamierza zamontować na otwartym terenie panele (ogniwa) fotowoltaiczne – elementy krzemowych płyt półprzewodnikowych, które pod wpływem promieniowania świetlnego działają jako generatory energii elektrycznej. Urządzenia mają być przytwierdzone do gruntu za pomocą specjalnego systemu kotew, palowania czy też za pomocą płyt betonowych. Sposób mocowania ma umożliwiać wymontowanie ogniw w razie potrzeby lub ich wymianę na inne urządzenia prądotwórcze.
Spółka złożyła w gminie wniosek o udzielenie indywidualnej interpretacji podatkowej. Chciała wiedzieć, czy panele fotowoltaiczne są budowlami i podlegają opodatkowaniu stawką podatku od nieruchomości od wartości budowli, czy też są urządzeniami technicznymi posiadającymi części budowlane i przez to nie będą podlegać temu podatkowi.
Przedstawiając własny pogląd na tę kwestię, spółka stwierdziła, że panele nie są budowlami, a opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości może podlegać tylko część budowlana – system mocowania paneli (kotwy, palowanie, betonowa płyta). Wskazała na analogie do elektrowni wiatrowych, które sądy administracyjne uznawały za urządzenia techniczne posiadające elementy budowlane.
Wójt uznał to stanowisko za nieprawidłowe, choć jego zdaniem spółka zasadnie wskazała, że panele nie są budowlami. Nie zostały bowiem wymienione jako obiekt budowlany w prawie budowlanym. Jednak zdaniem wójta panele wraz z systemem mocowania stanowią urządzenie budowlane, które w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych traktowane jest jak budowla pod względem podatku od nieruchomości. Zawarta w art. 3 pkt 9 prawa budowlanego (dalej p.b.) definicja wskazuje, że urządzenie budowlane to urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, takie jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.
Rozstrzygnięcie
Rozpatrujący skargę spółki wojewódzki sąd administracyjny przypomniał, że opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają budowle – obiekty budowlane w rozumieniu przepisów p.b. niebędące budynkiem lub obiektem małej architektury, a także urządzenia budowlane w rozumieniu przepisów p.b. związane z obiektem budowlanym, które zapewniają możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem.
Sąd także posłużył się analogią do elektrowni wiatrowych. Stwierdził, że definiując pojęcie „budowla", ustawodawca uznał, że stanowią ją wyłącznie części budowlane urządzeń technicznych, np. kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych, elektrowni wiatrowych. Sąd przyjął więc za zasadne stanowisko, że elektrownia wiatrowa w całości stanowi urządzenie techniczne, a budowlą są tylko jej części budowlane.
– W konsekwencji „cała" elektrownia wiatrowa jako określony obiekt budowlany nie może być budowlą, bo to znaczyłoby, że obiekt ten składa się z innych obiektów budowlanych. Skoro zatem sam ustawodawca w tym przypadku jako budowlę zdefiniował tylko część budowlaną elektrowni wiatrowej, to w rezultacie przesądził, że dla celów opodatkowania podatkiem od nieruchomości budowla nie musi stanowić całości użytkowej, a opodatkowaniu podlega tylko „sama" część budowlana takiego urządzenia technicznego – stwierdził WSA.
Jego zdaniem pogląd ten w całości można odnieść także do oceny sposobu opodatkowania podatkiem od nieruchomości paneli (ogniw) fotowoltaicznych.
– Budowa urządzenia: paneli fotowoltaicznych, które są elementami krzemowych płyt półprzewodnikowych, zamocowanymi do gruntu za pomocą specjalnego systemu kotw, palowania czy płyt betonowych, oraz funkcja, jaką spełniają – zamiana energii słonecznej na elektryczną, sprawiają, że należy za budowle uznać jedynie ich części budowlane, i jedynie w takim zakresie podlegają one podatkowi od nieruchomości – orzekł sąd.
Wyrok WSA w Opolu z 13 czerwca 2014 r.