Tak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny ?w Warszawie w wyroku z 19 lutego 2014 r. (III SA/Wa 1981/13).

Spółka, która działa w branży deweloperskiej, rozważała możliwość złożenia zeznania CIT-8 o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym ?2013 r. w ostatnich dniach tego roku. Zakładała bowiem, że pod koniec grudnia 2013 r. będzie już dysponowała wszystkimi danymi niezbędnymi do prawidłowego sporządzenia tego zeznania. Jednocześnie spółka zamierzała skorzystać w 2014 r. z możliwości wpłacania zaliczek miesięcznych na CIT w formie uproszczonej, tj. w wysokości 1/12 kwoty podatku dochodowego wykazanego w zeznaniu rocznym złożonym w roku poprzedzającym ten rok podatkowy. Z uwagi na to, że zgodnie z przyjętym założeniem w roku 2013 miało zostać złożone zarówno zeznanie CIT-8 za 2012 r. (do końca marca 2013 r.), jak i za 2013 r. (pod koniec grudnia 2013 r.), spółka w zawiadomieniu o wyborze wpłacania w trakcie ?2014 r. zaliczek w formie uproszczonej zamierzała wskazać, że będzie opłacać zaliczki ?w wysokości 1/12 podatku wykazanego ?w zeznaniu za 2013 r. Spółka zwróciła się do organu podatkowego z wnioskiem o interpretację, w którym zapytała, czy złożenie zeznania CIT-8 o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w trakcie roku podatkowego będzie dopuszczalne i czy w związku ?z tym będzie uprawniona do wyboru wpłacania w trakcie kolejnego roku podatkowego zaliczek w formie uproszczonej w wysokości 1/12 podatku wykazanego w zeznaniu za poprzedni rok podatkowy.

Zdaniem spółki, gdy podatnik jest w stanie udzielić rzetelnej informacji w deklaracji podatkowej jeszcze przed końcem tego roku podatkowego, wobec braku wyraźnego zakazu w przepisach ustawy o CIT nie ma powodu, aby kwestionować skuteczność złożenia zeznania w ostatnim miesiącu roku podatkowego.

Organ nie zgodził się z tym stanowiskiem. Podniósł, że termin początkowy złożenia zeznania wynika wyraźnie z art. 27 ust. 1 ustawy o CIT, w którym mowa jest o zeznaniu za rok podatkowy, czyli, co do zasady, za okres od 1 stycznia do 31 grudnia danego roku. Organ zauważył, że skoro „pod koniec" 2013 r. okres ten jeszcze nie minie, to spółka nie może w tym czasie złożyć zeznania za rok podatkowy 2013.

Spółka zaskarżyła interpretację do sądu, lecz WSA w Warszawie poparł stanowisko fiskusa. Zdaniem sądu ustawodawca świadomie wprowadził definicję legalną roku podatkowego, która jest bezwzględnie obowiązująca i która powinna być wzięta pod uwagę przy wykładni spornego przepisu, aby ustalić jednoznaczne granice terminu złożenia zeznania podatkowego. Niemożliwe jest zatem złożenie zeznania w trakcie roku podatkowego.

Komentarz eksperta:

Anna ?Wrześniewska, doradca podatkowy, ?starsza konsultantka ?w warszawskim biurze ?Deloitte Doradztwo ?Podatkowe sp. z o.o.

W myśl art. 7 ust. 2 ustawy o CIT dochodem jest, z pewnymi zastrzeżeniami, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym, a jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, to różnica jest stratą. Natomiast, zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy o CIT, podatnicy, co do zasady, są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu (straty) osiągniętego ?w roku podatkowym. Muszą to zrobić do końca trzeciego miesiąca roku następnego i w tym też terminie powinni wpłacić podatek należny albo różnicę między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w zeznaniu a sumą należnych zaliczek za okres od początku roku. Dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy szczególnie istotne jest zatem pojęcie roku podatkowego ?z uwagi na to, że przepisy te łączą powstanie ?i zadeklarowanie dochodu z upływem roku podatkowego. Legalna definicja roku podatkowego została zawarta przez ustawodawcę w art. 8 ust. 1 ustawy o CIT, zgodnie z którym rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy, chyba że podatnik postanowi inaczej w statucie albo ?w umowie spółki, albo w innym dokumencie odpowiednio regulującym zasady ustrojowe innych podatników i zawiadomi o tym właściwego naczelnika urzędu skarbowego. Wówczas rokiem podatkowym jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych. Dochód jest więc uzyskiwany przez cały czas trwania roku podatkowego i dopóki okres ten nie upłynie, ?nie może być mowy o powstaniu dochodu. Dopiero z upływem tego roku dokonuje się ostateczne ustalenie dochodu. Bez określenia dochodu nie może być mowy o powstaniu zobowiązania podatkowego.

Odnosząc te rozważania do zdarzenia przyszłego będącego przedmiotem komentowanego sporu, należy stwierdzić, że – jak słusznie zauważyła spółka wnioskująca o interpretację podatkową – art. 27 ust. 1 ustawy o CIT wprost określa jedynie końcowy termin, w jakim powinno być złożone zeznanie o wysokości dochodu (straty) osiągniętego w roku podatkowym (tj. koniec trzeciego miesiąca roku następnego). Jednak nie można się zgodzić ze skarżącą, że ustawodawca nie określił w ustawie o CIT żadnego początkowego terminu, od którego możliwe jest składanie tego zeznania. Żeby złożyć zeznanie o wysokości dochodu (straty) w danym roku podatkowym, podatnik musi znać dane za pełen rok podatkowy. Oczywiście można sobie wyobrazić branże, charakteryzujące się dużą sezonowością, gdzie okres przypadający na koniec roku podatkowego będzie tzw. okresem martwym (np. branża deweloperska), ale nawet wtedy mogą pojawić się przychody i koszty podatkowe, np. przychody z lokat. Tym samym, skoro istnieje chociażby hipotetyczna możliwość wystąpienia przychodów/kosztów podatkowych pod koniec roku podatkowego, to nie można skutecznie złożyć zeznania podatkowego przed końcem tego roku, gdyż mogłoby ono, nadzwyczajnie w świecie, ?po prostu nie być kompletne.