Okres amortyzacji filmu reklamowego nie może trwać poniżej 24 miesięcy

Wartością niematerialną i prawną mogą być prawa autorskie lub licencje do filmu reklamowego (interpretacja Izby Skarbowej w Poznaniu z 4 lutego 2010 r., ILPB3/423-1040/09-3/MM; interpretacja Izby Skarbowej w Poznaniu z 31 grudnia 2009 r., ILPB3/423-897/09-2/ŁM; interpretacja Izby Skarbowej w Poznaniu z 4 lutego 2010 r., ILPB3/423-1040/09-3/MM).

Definicja z ustaw podatkowych

Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c ustawy o CIT i art. 22c ustawy o PIT, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania m.in:

– o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi (art. 16b ust. 1 pkt 4 i 5 ustawy o CIT i art. 22b ust. 1 pkt 4 i 5 ustawy o PIT).

W praktyce wartość licencji lub praw autorskich do filmów reklamowych przekracza 3 500 zł, więc szczególne regulacje dotyczące tzw. niskocennych składników majątku trwałego zostały w niniejszym artykule pominięte.

Cena nabycia

Wartość początkową wartości niematerialnej lub prawnej w postaci nabytych autorskich praw lub licencji do filmu należy ustalić, co do zasady, według zasad ogólnych.

W razie odpłatnego nabycia za wartość początkową środka trwałego lub wartości niematerialnych i prawnych uważa się, cenę ich nabycia (zob. art. 16g ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT i art. 22g ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT).

Za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku (art. 16g ust. 3 ustawy o CIT i art. 22g ust. 3 ustawy o PIT). Cenę nabycia koryguje się o różnice kursowe, naliczone do dnia przekazania do używania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej (zob. art. 16g ust. 3 ustawy o CIT i art. 22g ust. 3 ustawy o PIT).

Przykład

Firma A nabyła prawa autorskie do filmu reklamowego. Prawa te zostaną zaliczone do wartości niematerialnych i prawnych firmy A. Ustalone wynagrodzenie za prawa autorskie do filmu reklamowego wyniosło 200 000 zł plus VAT (firma A odliczy VAT zgodnie z przepisami o tym podatku). Wartością początkową praw autorskich to tego filmu będzie kwota 200 000 zł, tj. kwota należna zbywcy pomniejszona o VAT (cena nabycia).

Uzależnione od przychodów

Wartość początkową praw majątkowych, w tym licencji i autorskich praw majątkowych, stanowi cena nabycia tych praw. Jeżeli wynagrodzenie (opłaty) wynikające z umowy licencyjnej albo z umowy o przeniesienie innych praw majątkowych jest uzależnione od wysokości przychodów z licencji lub praw uzyskanych przez licencjobiorcę albo nabywcę – przy ustalaniu wartości początkowej praw majątkowych, w tym licencji, nie uwzględnia się tej części wynagrodzenia (art. 16g ust. 14 ustawy o CIT i art. 22g ust. 18 ustawy o PIT).

Od kiedy do kiedy

Od wartości początkowej wartości niematerialnych i prawnych, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 16e ustawy o CIT i art. 22e ustawy o PIT, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór. Suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których, zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT i art. 23 ust. 1 ustawy o PIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Z zastrzeżeniem art. 16m ust. 2 i 3 oraz art. 16ł ust. 1–3 ustawy o CIT, a także art. 22m ust. 2 i 3 oraz art. 22ł ust. 1–3 ustawy o PIT, okres dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości niematerialnych i prawnych nie może być krótszy niż od licencji na wyświetlanie filmów oraz na emisję programów radiowych i telewizyjnych. Nie może być zatem krótszy niż 24 miesiące (art. 16m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT i art. 22m ust. 1 pkt 2 ustawy o PIT).

Przykład

Firma B nabyła licencję na okres 36 miesięcy na wyświetlanie filmu reklamowego. Okres amortyzacji nie może być krótszy niż 24 miesiące, nie ma jednak przeszkód aby był dłuższy i wynosił np. 30 miesięcy. Okres amortyzacji nie powinien jednak przekroczyć 36 miesięcy, tj. okresu trwania licencji.

Jeżeli wynikający z umowy okres używania praw majątkowych, o których mowa w art. 16m ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT i art. 22m ust. 1 pkt 2 ustawy o PIT, jest krótszy od okresu ustalonego w tym przepisie, to podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych w okresie wynikającym z umowy (art. 16m ust. 2 ustawy o CIT i art. 22m ust. 2 ustawy o PIT).

Przykład

Złóżmy, że okres licencji udzielonej na film reklamowy znanej nam z poprzedniego przykładu firmie B wyniósł jedynie 18 miesięcy. Firma B może zatem ustalić okres amortyzacji równy okresowi wynikającemu z umowy, tj. 18 miesięcy. Może jednak pozostać przy okresie podstawowym, tj. 24-miesięcznym. W tym jednak przypadku musi się liczyć z tym, że po wygaśnięciu licencji będzie musiała zaprzestać dokonywania odpisów amortyzacyjnych, a tym samym licencja do filmu reklamowego nie zostanie całkowicie zamortyzowana.

Stawki nie można potem zmienić

Podatnicy ustalają stawki amortyzacyjne dla poszczególnych wartości niematerialnych i prawnych na cały okres amortyzacji przed rozpoczęciem dokonywania odpisów amortyzacyjnych (art. 16m ust. 2 ustawy o CIT i art. 22m ust. 2 ustawy o PIT). Oznacza to, że wybranej przez rozpoczęciem amortyzacji stawki amortyzacyjnej na przeniesienie praw autorskich lub udzielenie licencji do filmu reklamowego podatnik nie będzie mógł zmienić: ani obniżyć, ani podwyższyć.